Ինչպես ճիշտ լսել երաժշտություն երեխայի հետ
Երեխան ամենալավն ընկալում է մոր կողմից կատարված երաժշտական հատվածները: Մոր ձայնը երեխայի համար ամենագեղեցիկն է, երգեցիկն է, նուրբն ու բարին է: Մոր կատարմամբ երեխան կարող է լսել տարբեր հնչողության «րուրիներ»: Նախակրթարանի սաները սովոր են քնելուց լսել օրորոցայիններ (« Արի՜, իմ սոխակ», Բ. Կանաչյանի «Օրոր»-ը)…: Նրանք ինքնուրույն միացնում են համակարգիչը և ընտրում «րուրիները» կամ երգի ուսուցչուհու կենդանի կատարմաբ ջութակի, դաշնամուրի կամ այլ ազգային երաժշտական գործիքների նվագակցությամբ ունկնդրում: Երբ երեխան առաջին անգամ է ծանոթանում երաժշտական գործիքին, հնարավորություն ենք տալիս երեխային ինքնուրույն ուսումնասիրել այն և փորձել գործիքից ձայն հնչեցնել: Այնուհետև երաժշտության ուսուցչուհին նվագում է ծանոթ մեղեդի, և երեխաները փորձում են այն գուշակել, որից հետո ինքնուրույն բացում են իրենց ակողինները ,հանվում և օգնում են այն ընկերներին ,որոնք ունեն իրենց կարիքը, հետո սկսում են լսել կամ հենց իրենք էլ սկսում են երգել և սովորել «րուրիներ»: Ստացվում է՝ սովորում ենք ոչ միայն խաղի, ուտելու, մարզվելու, այլ նաև քնի ժամանակ:
Հաջորդ քայլը, որ արվում է երաժշտության ճանաչման ճանապարհին, այն է, որ տեղեկություն ենք հավաքում տվյալ գործիքի մասին ընտանիքի անդամներից, տեսանյութերից, երաժիշտ ընկերներից:
Ակնհայտ է, որ մեզ մոտ երեխաների երաժշտական ընկալումը ձևավորվում է տարբեր խաղաձևերով: Երաժշտական աշխարհի հետ ծանոթանալու այս ձևերը ներառում են `
Դեռ վաղ տարիքից հարկավոր է երեխայի հետ ստեղծագործական գործունեություն ծավալել հեքիաթների, նկարագրական տեսարանների, բանաստեղծությունների իմպրովիզացիայի միջոցով:
Երաժշտական «ինքնաշեն» գործիքներ
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրում խաղալիքներ, երաժշտական գործիքներ, շրխկաններ փորձում ենք ինքներս պատրաստել և այն անվանում ենք «ինքնաշեն» գործիքներ: Երբ ծանոթանում ենք տվյալ երաժշտական գործիքին, փորձում ենք ինքներս պատրաստել և թեկուզ այն չհնչի այնպես, ինչպես իրական գործիքն է հնչում, բայցևայնպես արտադրության գործընթացի հաճույքը և հետագայում այդ գործիքով խաղալը գերազանցում է բոլորիս պասելիքները: Պետք է տեսնել նրանց հրճվանքը երաժշտական գործիքը ինքնուրույն ստեղծելիս, իսկ այդ ստեղծած գործիքից ձայնի վերարտադրումը գերագույն հաճույք է պատճառում՝ նրանց խենթանալու աստիճան:
Երաժշտական վարժությունները շատ օգտակար են երեխաների զարգացման, ոչ միայն լսողության, այլ նաև բազմակողմանի զարգացման համար:
Ինչպես պատրաստել լարային գործիքներ
«Երգող» տուփ
Անհրաժեշտ պարագաներ՝
թեյի, քաղցրավենիքի երկաթյա տուփեր (նախընտրելի է քառակուսի կամ ուղղանկյուն ձևը),
ռեզինե մազակալներ:
Քաղցրավենիքի տուփի վրա հերթով շարում ենք մազակալները և սկսում ենք մատիկներով խաղալ ռեզինե հատվածների վրա: Ձայնն արտամղվում է երկաթե ծածկույթից եւ դառնում է ավելի մեղեդային և բարձր:
Դափ
Անհրաժեշտ պարագաներ`
կպչուն ժապավենի դատարկ օղակ,
գույնզգույն կպչուն ժապավեններ,
տաք սոսինձ,
բրինձ, գնդիկներ, շաքարավազ, լոբի,
կինդեր-ձվիկներ:
Ձվիկների մեջ լցնում ենք բրինձ, լոբի… և կպչուն ժապավենով ամրացնում, գունավոր ժապավենները փաթաթում ենք օղակին ու տաք սոսինձով ամրացնում ձվիկները:
Երաժշտական խաղալիք՝ «կախարդական ֆլեյտա»
Անհրաժեշտ պարագաներ՝
հյութի ձողիկներ,
մկրատ,
քանոն,
կպչուն ժապավեն:
Վերցնում ենք 9 հատ հյութի ձողիկ, մեկը թողնում ենք, ապա յուրաքանչյուր ձողիկ կարճացնում ենք 2սմ-ով և բոլոր ձողիկները փակցնում ենք կպչուն ժապավենին:
Երաժշտական խաղեր երեխաների համար
Երաժշտական խաղերը մանկական գործունեության ամենասիրելի տեսակներից մեկն են:
Լսողական ուշադրությունը զարգացնող խաղ
Հավաքիր բերքը
Ամեն անգամ «Պապն ու շաղգամը» պատմելուց հետո երեխաներին խնդրում ենք, որ տատիկն և պապիկն օգնեն հավաքել շաղգամները: Խմբասենյակի, բակի տարբեր անկյուններում դնում ենք շաղգամները և միացնում ենք երաժշտությունը՝ բայց պարբերաբար դադարացնելով երաժշտությունը, նրանք արագ պիտի հավաքեն շաղգամները: Երեխայի խնդիրն է երաժշտության ընթացքում հավաքել շաղգամները իսկ դադարի ժամանակ՝ քարանալ:
Փիղ և թիթեռ
Այս խաղի ժամանակ երաժշտության ուսուցչուհին նվագում է դաշնամուրի ցածր և բաձր նոտաները, ու երեխան պետք է համապատասխանաբար ցուցադրի ցածր նոտաներով ծանր, դանդաղ շարժվող փիղ, բարձրով՝ արագ թռվռացող թիթեռ:
Խաղում ենք հնչյուններով
Մեզ անհրաժեշտ են տարբեր երաժշտական գործիքներ: Մենք խաղում ենք նրանցից յուրաքանչյուրով եւ ցույց ենք տալիս երեխային, թե ինչպես շարժվել յուրաքանչյուր գործիքի հնչյունների ներքո: Օրինակ՝ զանգի հնչյունը՝ ցատկել, շվիինը`թռչել, թմբուկինը` քայլել և այլն: Ապա մեծահասակները խաղում-նվագում են գործիքներով, իսկ երեխայի խնդիրն է կատարել համապատասխան շարժումները: Նման խաղը զգալիորեն զարգացնում է երեխաների ուշադրությունը եւ հիշողությունը: Չենք մոռանում նաև երեխայի հետ դերերով փոխվել, քանի որ նրան դա շատ դուր է գալիս:
Գուշակի‘ր, թե ինչ գործիք է
Այս խաղի ժամանակ մենք օգտագործում ենք այն երաժշտական գործիքները, որոնք ունենք ձեռքի տակ: Նախապես ուսումնասիրում ենք, խոսում անուններից, լսում նրանց ձայնը, որից հետո երեխաները պտտվում են մեջքով, և սկսում են գուշակել՝ որ երաժշտական գործիքի ձայնն է հնչում: Այս խաղը խաղում ենք նաև այսպես` մեզ ծանոթ երգերից նվագելով մի քանի նոտա՝ երեխաները արագ գուշակում են երգը:
Արագ- դանդաղ
Բաժանվում ենք 2 խմբի՝ կրիաների և նապաստակների, ու սկսում ենք երգել արագ և դանդաղ՝ մե’րթ կրիաները դանդաղ, մե’րթ էլ նապաստակները` արագ, և հակառակը:
Այս բոլոր խաղերի ընթացքում երեխան անընդհատ շարժման մեջ է: Երաժշտություն + խաղ + մարմանամարզություն + ազատություն և երևակայություն = կյանքի բնական ընթացք՝ սա է մեր ուսուցման բանաձևը:
Ճամփորդություններ
Կրթական փոխանակումներ . «Հնտիվիրուս Կոմիտաս»
Ուսճամփորդության գնացինք Բյուրականի մանկապարտեզ, տարածեցինք մեր հեղինակային ծրագրերը և նվիրեցինք «Կաքավիկ», «Ծուղրուղու» ժողովածուները, կրթահամալիրի երաժշտական թռուցիկները, որից հետո նրանք մեզ մոտ վերապատրաստվեցին: Մանկապարտեզի սաներին ծանոթացրինք Կոմիտասի երգերին, մշակումներին, բանաստեղծություններին՝ փորձելով զարգացնել սաների երաժշտական ճաշակը, ստեղծագործական հմտությունները, բանավոր խոսքը, միմյանց հետ փորձի փոխանակման հմտությունները: Համագործակցելով դաստիարակի, երաժշտության ուսուցչուհու, ծնողի, համայնքի, մարզի հետ՝ փոխայցելություններով տարածում և սիրելի ենք դարձնում այն, ինչն ազգային է, հայեցի և շիտակ:
«Հնտիվիրուս Կոմիտաս»: Սովորող—սովորեցնող նախագծի շրջանակներում բաց դաս Թումանյանի այգում՝
Երաժշտական պատ + Կոմիտասի թանգարան
Երևանյան թափառումներ Կոմիտասի այգում
Երեխաների ընդունակություննեը զարգանում են երաժշտական ակտիվ գործունեության ընթացքում: Եթե վերցնենք Արթուր Շահնազարյանի «Կաքավիկ» երգարանը, բոլոր երգերը կարող ենք բեմադրել և խաղի վերածել: Ինչպես տիկին Աիդան էր ասում. «Խաղը երեխայի, նաև մեծերի կյանքի ընթացքն է, նայած թե տվյալ պահին ինչ ես խաղում և ինչի անունն ես խաղ դրել»:
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրում հեղինակային երաժշտական կրթության առանձնահատկություններից մեկն այն է, որ երաժշտական կրթությունն ուղղված է ոչ միայն նախակրթարանի սաներին և դպրոցականներին, այլև դասավանդողներին ու ծնողներին: Կրթահամալիրում երաժշտություն ունկնդրում, երգում ու պարում են բոլորը՝ առանց տարիքային սահմանափակման: Կարևոր է երեխային տալ ազատություն, չկաղապարել նրան, չթելադրել, թե ինչպես խաղալ երաժշտական գործիքով թող նա հորինի ,ստեղծի, երևակայի, մտածի: Երևակայությունից հետո հաջորդ քայլը ստեղծականությունն է, ստեղծագործենք ազատ և վայելենք այն: