Жетімдер үйіндемін

Жетімдер үйіндемін. Жайлаған, үйінде-мұң, күйім де-мұң, Жиып-терген, азырақ, ақшамменен, Сый етіп, азын-аулақ, бұйым бердім.

Іші-бүгіп, күйініш, сүйінішін, «Мың - рахмет»,жаудырды, сыйым – үшін. Терезеге, телміріп, бала отыр, Сағынатын, секілді, үйін-ішін. Жанарына, жасырған, сиынысын.

Санамен, арылған соң, ақылдан-мұң, Аяңдап, таяй келіп, жақын бардым. «Балақай, есімің-кім?, нешедесің?», Ол-үнсіз. Сұрағы тұр. Шақырған кім?! Жетімге, жетім болып, мақұлдандым.

Есімім. « Абай», - деді. Он жастамын, Сезгендей, көңілімнен, «Өң»-қашқанын. Терезеден, қолымен, меңзедіде, Әне тұр. «Махамбеттер», жолдастарым. Ішімнен. «Обалайлап». «Оңбастадым».

Үдеткендей, сұрақты, кешігулі, «Кім қойған?» - дедім, сосын, есіміңді. «Анам-әкем», деді де, кемсеңдеді, Өз ісімді, қылайын, несін үлгі? Кешіре гөр. Жаратқан. Кешірімді.

Ескі жара, тұрды ма, есті-қымтар? «Әкеме», тартқан-мінез, кескінім дәл. «Әкем-өлді.», дегенде, «Анаң»- дедім, «Ол-тірі»-деді, сосын, естуім бар. «Келер»-деп, күтіп өтті, бес күнім әр.

Бауырыма, бастым да, діріл-бетін, Үндесті, өлі менен - тірі Жетім. «Жылап»-еді, ендігі, сап, тиылып, «Жұбанды». Қара, «Құдай», құдыретін. Жетілетін, күн келер, жетімегім.

«Жақын келдім», дегендей, қалай ғана, Шырай кірді, жүзгеде, самайға да. «Абай-жайлы, айтам»- деп, қарайладым, Сықылдаған, «уақыт», шарайнаға. Бір биік бар, жететін, Абайға да.

Ұйып тұр. Бұл-ісімді, мақұл көріп, Көсіле, кеттім. Беріп, ақылға – ерік. «Ақын болып туылу – ол, заңдылық, Өлу –бақыт, өмірден, ақын - болып». Сөзді түйдім, «Майқыша», батыл келіп.

«Кешір» - інім. «Ағаңның, ескер-үнін, «Кеш» - кездестік. Себебі, кеш - келуім». Жақын маңнан, дүкенді, шарладым да, Ұсындым, бас-ақынның, естелігін. «Ұнағандай», көрінді, естелігім.

Асығып, көрсетпекке, сыйын-алғы, Жұдырығын, жымыра, түйіп алды. Ұзақ қарап. «Қол,бұлғап». Күңіреніп, Мен кеткенде, көңілсіз, күйі қалды. Ақыннан, ақын берген, сыйы барды.

PS: «Сәби ғой», әр-сыбдырға, елеңдеген, Анасы, келсе екен. «Келем»-деген. «Үмітін», үкілеген, үзе көр ме? «Күдігін», сейілте гөр, өлеңменен. Көре алмай, мен жүрмін. «Келем»-деп ем.