23-сентябрь Кыргыз тили күнү майрамы

Эне тилим – ыйык туткан сыймыгым, Бабалардан жете келген сыйлыгым. Тамчы суудай бапестелип сакталган, Жүрөгүмдөн түнөк алган ыйыгым. Эне тилде ой-жүгүртөм, сүйлөймүн, Канат созо, ай-ааламга күүлөймүн. Аалам менен алакалар түзүлүп, Эне тилди энекемдей сүйөмүн. Суусаганда, тамчы сыңар тамчылайт, Чаңкооңду да, суусун сымал кандырат. Чарчаганда, эргүү берет эс менен, Жыргалдантып, анан демин алдырат. Эне тилди, мен ардактап туу тутуп, Тилим менен келе жатам мен утуп. Жоолашканга сүр беремин дайыма, Эне тилди өз үйүмдө кут тутуп. Эне тилди энекемдей коргоймун, Энекемдей эртеңкимди ойлоймун. Ыйык туткан эне тилди ардактап, Душмандардай алсыз өзүм болбоймун. Эне тилим – кубат берчүү куралым, Өзүң менен сыймыктанар убагым. Керек болсо берер элем жанымды, Жан ордуна келет тилди сурагым.