Сочинение "Достлукъ"

Эски заманлардан берли достлукъ сёзюне ыстыланы бермеге адамлар тырыша эди.Достлукъ ичюн курешлер ве недже олюмлер олду.Амма достлукъ акъкъында айтмагъа бир-эки джумле етмез,чюнки эр бир инсан бу сёзнинъ манасына айры эмиет бере.

Достлукъ,менимдже,биринджиден-айны бакъышлар,айны фикирлер,айны дуйгъулар.Энъ эсасы - бу мераметлик,яхшы ве яман куньлерде берабер олмакъ ве эр заман ярдым этмеге.Демек,достлукъ – бу рух багъы.

Мен озюмни бахытлы деп саям,чюнки менде садыкъ достум бар.Онынъ ады Яна.Балалар багъчасындан берли достлашамыз.Онынъ миллети рус,дини –христиан,амма бу бизим достлугъымызгъа кедер этмей,аксине,достлугъымызны къавийлештире.

Къуванчлы байрам куньлерини бир биримизни хайырлап,берабер къайд этемиз.Урф-адетлеримиз акъкъында бир биримизге тарифлеймиз.

Яна къырымтатар емеклерини ,татлылыкъларны ,къокъулы джезве къавесини пек севе.Мен оны къырымтатар мусафирченлигине огретем.

Ондан мен не ичюн христиан байрамында йымырта боялагъанларыны бильдим.

Берабер оюн тёгерегине къатнаймыз,халкъ оюнларыны ойнамагъа огренемиз.Кой концертлеринде халкъ йырларыны йырлаймыз.Бойледже,башкъа миллетни медениетинден таныш олдум.

Эписи инсанлар бир биринен достлашып,ульке ве мемлекет арасында муаббетлик олгъаныны чокъ истер эдим.Тек о заман бутюн дюньяда селяметлик олур. «Сенинъ достунъ олмакъ ичюн,озюнъ дост олмакъ керексин»-дей эди битам.Пек догъру сёзлер.Акъикъий достлукъ-буюк муджизедир.