The poetry life of William Shakespeare

The theme: “The poetry life of William Shakespeare”

The type: literary party

The aims:

Educational: expanding horizons of students and enhance their intellectual level by exploring the classic of English literature William Shakespeare.

Cultural: bring up pupils of high culture in the study of the great playwright.

Developing: formation of the students intrinsic motivation to learn the language and culture, the development in children of attention and perception, auditory memory, thinking and imagination, ability to analytical activities.

The aids: an active board, video, books

The outline of the lesson:

Teacher: Dear guests! We are glad to see you at our literary party. Today we are going to speak about the most famous English poet and playwright, great William Shakespeare. We hope you will enjoy our party.

Video: W. Shakespeare’s biography

1-жүргізуші: Здравствуйте, дорогие друзья! Спасибо всем гостям, пришедшим на наш вечер. Мы долго думали о теме сегодняшнего вечера английского языка. Сначала мы хотели рассказать вам о том, кто и как открыл Америку, хотели рассказать об истории Англии. Потом подумали, что какая-нибудь интеллектуальная игра – это как раз то, что нужно. Но, в конце концов, мы решили объединить историю, игру и одного великого человека вместе. Насколько хорошо это у нас получится, судить вам.

 2-жүргізуші: Кімнің рухында музыка жоқ болса,
Кімді әсем әуендер еліктетпесе,
Сол адамның жан дүниесі түндей қараңғы, демекші Шекспир әлем халқына дарынды драматург, актер, ақын ретінде кеңінен танымал тұлға. Бүгінгі кешімізді ағылшынның ұлы драмматургі Уильям Шекспирге арнаймыз.

1-жүргізуші:  William Shakespeare was one of the greatest and most famous writers of the world. Many people know and like his works but many facts of Shakespeare’s life are still unknown.

2-жүргізуші: Уильям Шекспирдің өмір тарихына тоқталайық.

1-оқушы: William Shakespeare was born in 1564 in Stratford-on-Avon, a small English town. His father, John Shakespeare, came to Stratford from a village and opened a shop there. His business was making and selling leather gloves. John never became a rich man, but at one time he was an important official in the city. William Shakespeare studied at local grammar school because his father wanted his son to be an educated person. While studying William did not have much free time, but he liked to go to the forest and river Avon.

2-оқушы: At the age of 19 he got married to Anne Hathaway, a farmer’s daughters, some years older than himself, and they had 3 daughters. He lived in Stratford until he was 21. Young William liked to watch actors and actresses who visited his native town. He was fond of actor’s profession and decided to become an actor. With this purpose he went to London, leaving Anne and children at home.

3-оқушы: Ағылшынның әлемге аты әйгілі драматургы әрі ақыны Уильям Шекспир 1564 жылы 23 сәуірде Эйвон өзенінің бойындағы Стратфорд деген кішкентай қалада дүниеге келген. Оның әкесі айтарлықтай ауқатты қала тұрғыны еді. Уильям Джон Шекспирдің үшінші баласы еді, одан басқа тағы жеті баласы болған. 7 жасында Уильям ең жақсы деп есептелетін гуманитарлық мектепке барды, онда латын және көне грек тілдерін үйренді. Әкесінің кедейленуіне байланысты мектепті бітіре алмай, 16-ға толар-толмас жасында жұмыс істеуге мәжбүр болады. 18 жасында Уильям Анна Хесуэй деген өзінен 8 жас үлкен фермердің қызына үйленеді. 

4-оқушы: Soon he began to act and to write plays. In his works he described the events of England’s contemporary life. His plays that were staged in many theatres and which than translated into many languages made Shakespeare a very popular person. By 1592 he was an important member of a well-known acting company. In 1599 the famous Globe Theatre was built on the south bank of the river Thames. It was in this theatre that most of Shakespeare’s plays were performed.

5-оқушы: XVI ғ. аяғында театр ағылшын халқының сүйікті өнері болды. Ол кезде Лондонда онға жуық театр болған. 1585-1612 ж. Шекспир Лондонда тұрды. Ол өзі жақсы көрген театрды төңіректейді: әуелі театрға келушілердің атын бағушы, соңынан актер, режиссер, драматург болады. Лондонға келген алғашқы күндерінен-ақ Шекспир студенттермен тығыз байланысты болды. Оның пьесалары алғаш рет студент-жастардың күшімен қойылды. Сол кезден бастап Уильям Шекспирдің барлық өмірі театрмен байланысты болды. 1593 ж. Шекспир Джеймс Бербедж басқарған ең жақсы группаға кірді. Группаның мүшелері 1599 ж. «Глобус» театрын салды. Бұл театрда Шекспирдің пьесалары жиі қойылды. 

1-жүргізуші:  Гимн торжествующей любви.
Любовь, побеждающая смерть.
Трагедия великой страсти.

Только такие определения способны в краткой форме воплотить содержание, вложенное Шекспиром в его трагедию.

2-жүргізуші:   А что такое трагедия?

1-жүргізуші: Это драматическое произведение, изображающее напряженную борьбу, личную или общественную катастрофу и обычно оканчивающееся гибелью героя.

6-оқушы: By 1603 William was already the leading poet and dramatist of his time. In all he wrote 37 plays although few were published in his lifetime. His best and the most famous plays are «Othello», «King Lear», «Hamlet», «Richard III», «The Comedy of Errors», «Romeo and Juliet» and many others, which are staged in all major theatres throughout the world.

7-оқушы: Өзінің «Гамлет», «Отелло», «Король Лир», «Ромео мен Джульетта» және басқа трагедияларында Шекспир қайырымдылық пен әділеттілік туралы ізгі, батыл адамдар армандарының жүзеге аспайтындығын көрсетті. Ол күшті, ер жүрек кейіпкерлерді, олардың жоғары сезімдерін – сүйіспеншілік пен достықты, адалдық пен ерлікті мадақтады. Шекспирдің кейіпкерлері тағдырдың әлсіз құрбандары емес, олар қиналады және күреседі, бірақ дүниені өзгертуге қабілеті жетпейді. 

8-оқушы: «Ромео и Джульетта» - не просто красивая история трагической любви. Произведения Шекспира утверждают передовые для того времени жизненные принципы гуманизма в общественной и личной жизни. Прекращение феодальных раздоров, мир и порядок в государстве – такова социальная основа трагедии. 

Инсценировка отрывка из трагедии «Ромео и Джульетта» (сцена на балконе в сокращении)

Romeo: He jests at scars that never felt a wound.

(Juliet appears above at a window)

But soft! What light through yonder window breaks?

It is the East, and Juliet is the sun!

Arise, fair sun, and kill the envious moon,

It is my lady; O, it is my love:

O that she knew she were.

She speaks, yet she says nothing.

Her eye discourses; I will answer it. What of that?

See how she leans her cheek upon her hand,

That I might touch that cheek.

Juliet: O, Romeo, Romeo! Wherefore art thou Romeo?

Deny thy father and refuse thy name:

Or, if thou will not, be but sworn my love

And I’ll no longer be a Capulet.

Romeo: Shall I hear more or shall I speak at this?

Juliet: Tis but thy name that is my enemy.

Thou art thyself, though not a Montague!

What’s Montague? It is nor hand, nor foot,

Nor arm, nor face, nor any other part

Belonging to a man! O, be some other name!

What’s in a name? That which we call a rose

By any other name would smell as sweet

So Romeo would, were he not Romeo call’d,

Retain that dear perfection which he owes

Without that title. Romeo, doff thy name;

And for thy name, which is no part of thee,

Take all myself.

Romeo: I take thee at thy word.

Call me but love, and I’ll be new baptiz’d

Henceforth I never will be Romeo.

1-жүргізуші: Любовь окружена в эпоху Возрождения ореолом святости и божественной высоты: «Любящий страстно желает перенестись в любимое существо. И не без причины, ибо он стремится и пытается из человека сделаться богом».

2-жүргізуші: Пьесадан басқа Шекспир сонеталар жазды.

1-жүргізуші: А что такое сонет?

2-жүргізуші: Это стихотворение из двух четверостиший, а у Шекспира из трех четверостиший и двустишия. Некоторые слова в английском языке были совсем не такие, как в наши дни. Это был первоначальный английский, несколько слов встретятся в сонетах.

Шекспир Уильям - сонеты, стихи

1-оқушы: Пылающую голову рассвет
Приподымает с ложа своего,
И все земное шлет ему привет,
Лучистое встречая божество.

Когда в расцвете сил, в полдневный час,
Светило смотрит с высоты крутой, -
С каким восторгом миллионы глаз
Следят за колесницей золотой!

Когда же солнце завершает круг
И катится устало на закат,
Глаза его поклонников и слуг
Уже в другую сторону глядят.

Оставь же сына, юность хороня.
Он встретит солнце завтрашнего дня! Перевод С.Маршака

2-оқушы: Lo! in the orient when the gracious light
Lifts up his burning head, each under eye
Doth homage to his new-appearing sight,
Serving with looks his sacred majesty;

And having climb'd the steep-up heavenly hill,
Resembling strong youth in his middle age,
Yet mortal looks adore his beauty still,
Attending on his golden pilgrimage;

But when from highmost pitch, with weary car,
Like feeble age, he reeleth from the day,
The eyes, 'fore duteous, now converted are
From his low tract and look another way:

So thou, thyself out-going in thy noon,
Unlook'd on diest, unless thou get a son.

3-оқушы: Шекспир. Сонет 141

Мои глаза в тебя не влюблены, -
Они твои пороки видят ясно.
А сердце ни одной твоей вины
Не видит и с глазами не согласно.
Ушей твоя не услаждает речь.
Твой голос, взор и рук твоих касанье,
Прельщая, не могли меня увлечь
На праздник слуха, зренья, осязанья.
И все же внешним чувствам не дано -
Ни всем пяти, ни каждому отдельно -
Уверить сердце бедное одно,
Что это рабство для него смертельно.

В своем несчастье одному я рад,
Что ты - мой грех и ты - мой вечный ад. Перевод С. Маршака

4-оқушы: In faith, I do not love thee with mine eyes,
For they in thee a thousand errors note;
But 'tis my heart that loves what they despise,
Who in despite of view is pleased to dote;
Nor are mine ears with thy tongue's tune delighted,
Nor tender feeling, to base touches prone,
Nor taste, nor smell, desire to be invited
To any sensual feast with thee alone:
But my five wits nor my five senses can
Dissuade one foolish heart from serving thee,
Who leaves unsway'd the likeness of a man,
Thy proud hearts slave and vassal wretch to be:

Only my plague thus far I count my gain,
That she that makes me sin awards me pain.

5-оқушы: Шекспир Уильям - стихи, сонеты

Ты - музыка, но звукам музыкальным
Ты внемлешь с непонятною тоской.
Зачем же любишь то, что так печально,
Встречаешь муку радостью такой?

Где тайная причина этой муки?
Не потому ли грустью ты объят,
Что стройно согласованные звуки
Упреком одиночеству звучат?

Прислушайся, как дружественно струны
Вступают в строй и голос подают, -
Как будто мать, отец и отрок юный
В счастливом единении поют.

Нам говорит согласье струн в концерте,
Что одинокий путь подобен смерти.
Перевод С. Маршака
 

6-оқушы: Music to hear, why hear'st thou music sadly?
Sweets with sweets war not, joy delights in joy.
Why lovest thou that which thou receivest not gladly,
Or else receivest with pleasure thine annoy?

If the true concord of well-tuned sounds,
By unions married, do offend thine ear,
They do but sweetly chide thee, who confounds
In singleness the parts that thou shouldst bear.

Mark how one string, sweet husband to another,
Strikes each in each by mutual ordering,
Resembling sire and child and happy mother
Who all in one, one pleasing note do sing:

Whose speechless song, being many, seeming one,
Sings this to thee: "thou single wilt prove none."

1-жүргізуші:Шекспир, ушел ты за кулисы-смерть,
Оставив сцену - жизни круговерть.

2-жүргізуші: Но знай же: все твои творенья
Найдут в аплодисментах продолженье

Song

Teacher: I thank you very much. I am sure everybody has learned something new today. Our literary party is over but I hope that my pupils have been interested in English literature and this meeting is not the last one. Enjoy reading Shakespeare!