Внеклассное мероприятие "Элифбе байрамы"

Элифбе байрамы.

Аметова Сусанна Мухаммедовна

башлангъыч сыныф оджасы

Оджа: Хош кельдинъиз, сайгъылы мусафирлер, ана-бабалар, оджалар. Бугунь бизде пек муим бир куньдир. Бизим биринджи дерслигимизнен сагълыкълашмагъа вакъыт кельди. Даа якъында сиз, балалар мектеп къапуларыны ачып, 1-нджи сыныфкъа къабул олудынъыз. Бугунь исе , бакъынъыз, урьметли ана-бабалар , насыл балаларынъыз осип буюдилер , илим алып, акъыллы олдылар. Олар чокъ шей огрендилер , бильдилер. Энди исе онайтлы отурып Акъылымыза кельдирейик мектептеки биринджи куньни. (презинтация).

Талебелеримиз шиирлер азырладылар.

1.Саба эрте мен турдым 8.Энди ана тилинде

Бет элимни мен ювдым. Эм окъуп, эм язамыз,

Сабалыкъ ашагъан сонъ Китаплардан эр шейни

Тез-тез мектепке чаптым. Окъумакъ азырмыз.

2.Биринджи сыныфта мен, 9.Элифбе байрамына

Элифбени огренем Азырландыкъ эпимиз.

Бугунь сыныф байрамы Эр феске бирер ариф

Эр кеснен мен севинем. Яздыкъ бизлер эпимиз.

3.Насыл яхшы окъумакъ 10.Арифлерни огреткен

Арифке ариф къошмакъ Элифбеге тешеккюр.

«Ана» «Баба» «Ватаным», Элифбени огреткен

Биринджи сатырларым. Оджамызгъа тешеккюр.

4.Ильк сатырдан башладым, 11.Сагълыкънен къал, Элифбе,

Окъуп сонъуна чыкътым Биз сени унутмамыз.

Элифбени огрендим Китап алгъанда эльге,

Бутюн дюньяны бильдим. Севип – сайып анъармыз.

5.Сеслерни догъру айтып 6.Эм окъудыкъ, эм яздыкъ

Арифлерни таныдыкъ Сёзлерден джумле яптыкъ

Эджалардан сёз япып Джумлеге джумле къошып

Окъумагъа башладыкъ Шиир, масал окъудыкъ.

Балалар, байрамымызда Элифбе етишмей. Эпимиз берабер чагъырайыкъ Элифбени.

Элифбе: Мен Элифбе. Меним саифелеримден эр кес окъуп огренди! Ким чокъ бильмеге истесе , китаплардан дагъ ве озенлер, йылдыз ве денъизлер акъкъында окъумакъ истесе, менсиз, элифбесиз чаресини тапып оламаз! Азиз балалар, мен сизлерни биринджи мектеп гъалебесинен хайырлайым ве эр даим мувафакъиетлер тилейим.

Талебелер: Сагъ олунъыз!

Элифбе: Мен сизге мусафирликке ялынъыз кельмедим. Меннен берабер 37 агъа-къардаш. Олар бир шеэрде яшайлар. Оларны эр кес биле ве урьмет этелер. Ким экен олар?

Талебелер: Арифлер.

Оджа: Насыл сеслерге созукълар дейлер? Насыл сеслерге тутукълар дейлер? Насыл арифлер сес бильдирмейлер?

Элифбенинъ арифлери бир сырагъа турынъыз! Шиирлерни динълейик.

1.Элифбе китабында 2.А, Б, В, Г, Гъ, Д, Е

Отуз еди ариф бар Шай башлана элифбе

Элифбе сырасында Эр бир сесни, эй, ариф

Эр арифнинъ ери бар. Ифаделей бир ариф.

3.Бир чокъ язы А, Б, В, Г, 4.А-нен Б-нен башлай, билинъ

Бир чокътан –чокъ ресимлер. Ана, баба сёзлери

Бу Элифбе, Бундан бильги Элифбеден башлай илим,

Ала бутюн несиллер Ача сокъур козьлери.

5.Ватан сёзю В-нен башлай 6.О-нен башлай оджа сёзю,

Биз Ватаннынъ ишанчы. Сай севинъиз оджаны.

Мектеп бизге бильги ашлай, О, огретир бизге озю

Окъув аят къуванчы. Эр арифни, эджаны.

7.Я-нен башлай яхшы, яман, 8.Башы – сонъу элифбенинъ

Яманлыкъны бильменъиз. Отуз еди арифтир,

Эвде, ёлда сиз эр заман Оны окъуп бильмегеннинъ

Яхшы олып юринъиз. Омрю куню гъариптир.

9. А, Б, В, Г, Гъ, Д, Е Ерлештилер сыранен

Ерлештилер сыранен А, Б, В, Г, Гъ, Д, Е.

Урьметли Элифбе ! Балалар санъа бахшыш азырладылар. Олар санъа бир йыр иджра этеджеклер. («Йырлайым»).

Элифбе: Машалла, балалар. Сиз эм йырламагъа, эм арифлерни, эм де окъумагъа огрендинъиз. Энди буюклерни раатсызламайып энъ севимли китабынъызны озюнъиз окъуп олурсынъыз.

Шапокляк: Балачыкълар! А, селям, селям! Ярамазчыкълар, къызчыкълар ве огъланчыкълар. Мына эр даим ойле! Мектепте байрам, мени исе кене теклиф этмедилер. Я мен де истейим балаларгъа, мектепке! Токътанъыз, я мен насыл байрамгъа келип тюштим.

Оджа: «Элифбе байрамына», сен не ичюн кельдинъ? Кене ярамазлыкъ япаджакъсынъмы?

Шапокляк: Ёкъ-ёкъ, бугунь меним кейфим яхшы! Сонъ, сиз насыл окъуйсынъыз?

Талебелер: Яхшы!

Шапокляк: Яхшы? Ёкъ, бу яхшы дегиль! Мына мен яхшы окъугъанларыны севмейим! Билесинъиз, кимлерни мен севем? Ярамай окъугъанларны, ярамазларны! Менде ярамазлыкъ япкъан балалар пек аз! Билесинъиз не ичюн? Чюнки сиз менден огренмеге истемейсинъиз! Юринъиз меннен! Мен сизлерни ойле шейлерге огретирим!

Оджа: Балалар, сиз онен бараджакъсынъыз?

Талебелер: Ёкъ!

Шапокляк: Мен билем, биллем, кимлерни бегенейсинъиз! Мальвини мыз-мыз, Винни-пух бир йырлар уйдура, Чебурашка ве онынъ досту – меним биринджи душманым. О да дост олгъан!

Оджа: Токъта, токъта. Байрамгъа келип, балаларны ярамай шейлерге огретесинъ! Яхшы дегиль!

Шапокляк: Яхшы, яхшы! Япмаджам! Унуттым! Билесинъиз, мен энди ялынъыз къалдым. Меним достум сычавлы- Лариска шимди Африкада дюльберлер конкурсында. Я мында дост тапмагъа мумкюнми?

Оджа: Эбет. Я насыл дост керек санъа?

Шапокляк: Манъа… Манъа… Яхшы окъумагъан бала керек! Ичте окъумагъа бильмеген сою.

Оджа: Я о неге керек санъа?

Шапокляк: Я мен ярамазлыкъ япкъан мектепте окъуйым. Мына манъа айталар: «Кене де сен алты эки алдынъ!» Мен исе оларгъа «Сонъ не олгъан алты дане олса! Достум тап секиз дане алды!» Анъладынъызмы?

Оджа: Анълашылды!

Шапокляк: Даа таш атмагъа яхшы бильсинъ. Манъа: «Сен кене джамны къырдынъ?»- деселер. Мен исе оларга: «Сонъ не олгъан, меним достум тап эки пенджеренин джамыны къырды». Даа керек о тербиели олсун!

Оджа: О да неге?

Шапокляк: Насыл неге? Оны тербиелемеге вакътым ёкъ!

Оджа: Бойлеликнен, эгер де мен сени догъру анълагъаныма коре, санъа яхшы окъумагъан , тербиели ярамаз керек?

Шапокляк: Эльбет! Тамам ойле сою.

Оджа: Мен беллесем, бизим мектепте сен озюнедост тапып оламазсынъ! Бакъ. Насыл огъланлар бизим мектепте!

( Огъланлар)

Шапокляк: Ёкъ, ёкъ! Манъа бойле достлар керекмей, олар манъа догъру кельмей, Эм де олар кучьлю, чыдамлы, эм де джесюр. Мен оларнен достлашып оламам. Ярамаз огъланлар ёкъ экен бу мектепте! Бельки ярамаз къызчыкълар тапылыр!

Оджа: Бакъ, бизим къызларгъа , олар тек эсапны я да рус тилини огренгенлери ёкъ. Даа оюн ойнамагъа да билелер. («Кобелек»).

Шапокляк: Э… Къызлар даа тербиели экен. Не япайым мен энди?

Оджа: Балалар, келинъиз Шапоклякни незакетли сёзлер айтмагъа огретейик! (Шиирлер)

Бу насыл шейдир. Бу мектепте бир де ярдымджы озюме тапмадым. Эписи акъыллы, зийрекли, тербиели.Мен кетем энди. Сиз манъа керекмейсинъиз!

Элифбе: Балалар, мен сизлерге даима ярдым этмеге азырым. Сыныфтан сыныфкъа кечеджексинъиз. Эгер де къыйналсанъыз, мени хатырланъыз. Биринджи сыныфта огге чыкъаргъан элифбени унутманъыз. Мен тылсымджыдым. Джаиллерге душмандым.

Оджа: Бугунь биз элифбенен сагълыкълашамыз. Сагълыкънен къал, Элифбе. Сенинъ ичюн сонъки йырны йырлайыкъ. («Лаф этем»).

Сагъ олунъыз дикъкъатынынъыз ичюн. Байрамымыз сонунъа етти.