Атай-әсәй балаға дуҫ була аламы?

Һәр атай-әсәй сабыйының тулы бәхеткә өлгәшеп, киләсәктә терәк һәм таяныс буласағына ышана. Шул уҡ ваҡытта өлкәндәр үҙҙәре тәрбиә биреүҙә хаталанып, яңылышып, бер сиктән икенсеһенә һуғылып бер була. Һөҙөмтәлә сабыйға бағлаған өмөттәр аҡланмай ғына түгел, ә шәхес булараҡ үҫешенә кире йоғонто яһап, төҙәтелмәҫтәй эҙемтәләргә килтерә. Алдынғы ҡарашлы психологтар, бала өсөн атай-әсәй иң яҡын дуҫ булырға тейеш, тип оран һала торғас, ҡайһы бер ғаиләләр быны үҙҙәренсә аңлап, Хоҙайҙан бирелгән оло бурысты ябайлаштырып уҡ ебәрҙе. Хәҙер хатта тәжрибәле атай-әсәйҙәрҙең дә: «Мин – баламдың яҡын әхирәте, серҙәребеҙ ҙә уртаҡ», – тип маҡтанғанын ишетергә тура килә. Әхирәт донъяға тыуҙырған иң изге йән – әсәйҙән дә мөһимерәк, ҡәҙерлерәк була аламы һуң?..