На?ыл с?здер

?ыз а?ылды ескермес-ана ?лгісін к?рмесе ?л жарлы?ап ас бермес-?ке ?лгісін к?рмесе Адам ?мірі-?амшыны? сабындай ?ана ?ыс?а екен, досы к?п, ?рпа? т?рбилеген ?тады екен. Адам баласы керуен сия?ты: то?тады, к?шті де кетті. ?лгендер ?айтып келмейді, Шы??ан жан ?айтып енбейді. ?анша ?алы? жау?анмен, ?ар к?ктемде ?алмайды. Г?л жайна?ан ?алы? да, ?ара к?зге ?алмайды. ??сты? ?онар жерін су білер, Малды? барар жерін ну білер. Топыра? тау болмайды. Ескі киімні? биті ащы, Жетім баланы? тілі ащы. К?к ш?йгінін киік білер. Бас аман болса б?рік табылады. Д?улетті ?л – оша?ты? ?оры, Д?улетсіз ?л – атаны? соры. ?лды? к?ні к?н емес – атадан мал ?алмаса, Ата малы п?л емес – баста а?ыл болмаса. ?анша байлы? жиса? да – б?йыр?аннан арты? жей алмайсы?. Тебегенні? та?ын с?зеген айырады. Ат жемейтін ащы ш?пті? шы??анынан шы?па?аны игі, Адам ішпес ащы суды? а??анынан а?па?аны игі, Атасыны? атын шы?арма?ан жігерсіз ?лды? – ту?анынан тума?аны игі. Сауытты? ?асиеті – ?ылышпен ?р?анда, Атты? ?асиеті – жаудан алып шы??анда к?рінер. К?п ?ор?ытады, тере? батырады.