Макал-лакаптар

Кыргыз эли да башка элдер сыяактуу эле оздорунун турмушунда коруп-билгендеринин натыйжасында кийинкилерге сабак болсун деп макал-лакаптарды чыгарган. Алар кыска болот, кобунчо уйкашып турат. Адамдарды тарбиялоо максаты коздолот. Чечен адамдар куюштурулуп, макал-лакаптарды созуно коп кошуп айткан. Ошондо анын кеби таасирдуу, таамай жетип, кооз угулган. Эл турмушу кенири болгондой эле макал-лакаптардын тематикасы да кенири болгон. Андай макал-лакаптарды адегенде бир адам айткан болсо да, кийин эл жактырып, жалпы калкка тарап, элдик макалдар болуп калган. Макалдарды башка тилге которгондо алардын мааниси озгоруп кеткен, же макал катары наркын жоготуп койгон.

Томондо биз бир макалдарды окуп коробуз:

1. Аганы коруп ини осот, эжени коруп синди осот.

2. Адам адам менен адам.

3. Адам болмок аста-аста, айбан болуу бир паста.

4. Акыл-жаштан, асыл -таштан.

5. Базары жакын байыбайт, калп айткан киши жарыбайт.

6. Бай болом деп шашылганын-кедейликке ашыкканын.

7. Берерге бешимде-кымыз, бербесек шашкеде-саамал.

8. Билимдуу зор, билими жок кор.

9. Бир ата отуз уулду багат, отуз уул бир атаны бага албайт.

10. Бироону ат которгус бозу бар, бироону ат которгус созу бар.

11. Бору азыгы-жолдон.

12. Гулсуз-булбулдун уну жок, элсиз-ырчынын куну жок.

13. Даам таткан кудугуна тукурбо.

14. Дан-аш, алтын-таш.

15. Жазгы суук жандан отот.

16. Жакшы аял-уй ээси, жаман аял-жол ээси.

17. Жакшыга-жанаш, жамандан-адаш.