Ак кеме повестинен

       Кечке ойноор тентушу жок болгон сон,бала жалгыз ойноп журуп,озунчо суйлой бергенге конуп алган.Азыр болсо озунчо эмес китеп кабына айтып келатты:"Сен ага ишенбе,менин таятам андай эмес.Таятам булардай куу эмес,ошон учун баары куло берет.Ал экообузду мектепке жеткирип турат.Мектеп каерде экенин сен али билбейсин ээ?Алыс эмес ,бир куну корсотом.Экообуз Кароол добого чыгып алып ,мектепке дурбу салып коробуз.Анан дагы дурбу салып ,мен сага Ак Кемени корсотом.Ага чейин бастырмага жугуруп кирип чыгалы,дурбу ошерде катылуу.Торпокту откозуш мойнумда,бирок мен болбой эле Ак Кемени коргону кетип калам.Чон торпогубуз бар,алым жетпейт,суйроп кетет,анан барып кундо эле ,ийип берет.Эне деген баласына дайыма ийип турат окшобойбу?Гулжамал ушинтип ацтат,кызымы тим эле жакшы кором ,эзилип турам дейт.Азыр уйду саап алсын,анан экообуз торпокту откозгону кубалап кетебиз.Сен аны билбейсин го , дурбу учообуз болобуз".Бала ошентип озунчо кожурап  ,уйго жортуп келатты.Китепкабы менен суйлошконго конулу кенирсип калды.