«Աստղիկ մերս որ կար դեռ, կնստեինք գիշերները, լույս չէինք վառե ու մինչև լույս իրար կխղճայինք։ Կըսեր՝ հո չես նեղանա, որ քեզ դաժան աշխարհ եմ բերել։ Չէ, մեր ջան, կըսեի, որ չբերեիր, դու խելառ տղա չէիր ունենա, ես՝ քեզի պես սուրբ զգացում»:
«1915-ը ինչպես բոլոր հայերի, այնպես էլ մորս համար եղել է սև թվական: Իմ բախտավորությամբ մտահոգված մայրս ուզում էր շրջանցել, իմ կենսագրությունից հեռացնել այդ թվականը: Հետևապես պիտի հայտներ, որ ես ծնվել եմ կամ 1916-ին, կամ 1914-ին: Ընտրեց վերջինը, որպեսզի որդին մի տարով մեծ երևա: Չէ՞ որ բոլոր մայրերն էլ շտապում են մեծ տեսնել իրենց զավակներին: Սա է իմ ծննդյան թվականի պատմությունը: Այն գիտական թնջուկ դարձնելու կարիք չկա: Իրականում ես ծնվել եմ 1915-ին»:
Հովհաննես Շիրազ
Հովհաննես Պապիկյանի <<ԾԱՆՈԹ ԱՆԾԱՆՈԹ ՇԻՐԱԶԸ>> գրքից
Նկարի հեղինակ՝ սիրիահայ նկարիչ` Վիգեն Բերթիզյան
Просмотр содержимого документа
«Ապրիլի 27-ը Հովհաննես Շիրազի ծննդյան օրն է»