Ածականը որպես խոսքի մասին

Ածական անուն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հիմնական հոդված՝ Ածական (խոսքի մաս)

Առարկայի որակային հատկանիշ ցույց տվող խոսքի մասը կոչվում է ածական անուն և պատասխանում է ինչպիսի՞, որպիսի՞ հարցերին։ Ածականները լինում են՝

• Պարզ, որոնց մեջ չեն առանձնանում նախածանցը, արմատը և ածանցը։ Օր.՝ լավ, վատ, երկար, հաստ, մեծ, փոքր։

• Ածանցավոր, որոնց մեջ առանձնանում են նախածանցը, արմատը և վերջածանցը։

• Վերջածանցավոր ածականներ՝ գեղեցիկ, անօգուտ, հարմարավետ, հայտնի, երջանիկ, սիրելի, կարմրավուն, ոսկյա։

• Նախածանցավոր՝ կեղծավոր, անհնարին, անտեղի։

• Բաղադրյալ ածականները կազմվում են երկու բառերից, որոնցից երկրորդը ածական է և հաճախ կրում է հիմնական շեշտը, իսկ առաջինը կարող է լինել ինչպես գոյական, այնպես էլ մակբայ կամ ածական։ Օր.՝ ձյունաճերմակ, մուգ կապույտ։ Ածականը միայն գոյականաբար գործածվելիս է ստանում թիվ, հոլով։

Ածականների համեմատության աստիճանները[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ածականները լինում են որակական և հարաբերական։ Որակական ածականների միակ ձևական փոփոխությունը նրանց փոփոխությունն է ըստ համեմատության։

• Միավանկ՝

  • երկար - ավելի երկար - ամենաերկար

  • մեծ - ավելի մեծ - ամենամեծ

  • թեթև - ավելի թեթև - ամենաթեթև

  • մեծ - ավելի մեծ - ամենամեծ

• Բազմավանկ՝ գեղեցիկ - ավելի գեղեցիկ - ամենագեղեցիկ, անհնարին - ավելի անհնարին - ամենից անհնարին։

• Բացառություններ՝ լավ - ավելի լավ - ամենալավ, վատ - ավելի վատ - ամենավատ, փոքր - ավելի փոքր - ամենափոքր, շատ - ավելի շատ - ամենաշատ, հեռու - ավելի հեռու - ամենահեռու։