СДЕЛАЙТЕ СВОИ УРОКИ ЕЩЁ ЭФФЕКТИВНЕЕ, А ЖИЗНЬ СВОБОДНЕЕ

Благодаря готовым учебным материалам для работы в классе и дистанционно

Скидки до 50 % на комплекты
только до

Готовые ключевые этапы урока всегда будут у вас под рукой

Организационный момент

Проверка знаний

Объяснение материала

Закрепление изученного

Итоги урока

Հայ առաջին չեմպիոնը օլիմպիական խաղերում

Категория: Физкультура

Нажмите, чтобы узнать подробности

Հայ առաջին օլիմպիական չեմպիոն

 

Հայերը վաղուց մասնակցել են Օլիմպիական խաղերին: Ըստ հայ մատենագրության՝ առաջին հայը, ով մասնակցել է խաղերին, եղել է Տրդատ Առաջին թագավորը՝ Արշակունիների արքայատոհմից:

Հայ պատմաբան Մովսես Խորենացու շնորհիվ է հայտնի, որ օլիմպիական չեմպիոն դարձած առաջին հայը եղել է Տրդատ III Արշակունին, ով հաղթել է 281 թվականի Օլիմպիական խաղերում: Նշենք, որ նույն Տրդատ III-ի օրոք՝ 301 թվականին, Հայաստանը դարձավ առաջին երկիրը, որ քրիստոնեությունը հռչակեց որպես պետական կրոն:

 Իսկ ահա 385 թվականին, Մեծ Հայքի Վարազդատ թագավորը դարձավ Օլիմպիական խաղերի առաջին հայ չեմպիոնը բռնցքամարտում, որն արագորեն դարձավ բոլորի կողմից սիրված սպորտաձև: Վնասվածքներ ստանալու և նույնիսկ մահանալու ռիսկն այստեղ չափազանց բարձր էր, իսկ զոհերին զոհաբերում էին Զևս աստծուն:

Հանդիպումներում չկային քաշային սահմանափակումներ, մրցակիցները կռվում էին առանց ընդմիջումների, երբեմն 4 ժամ կամ ավելի, մինչ մեկնումեկը չէր ընկնում: Հարձակումն ուժեղացնելու համար զինվորները կոպիտ կաշվից փաթաթում էին բռունցքները, իսկ մենամարտերը խստացնելու համար դրանք տեղի էին ունենում օգոստոսին՝ կեսօրից հետո, միջերկրական բարկ արևի ներքո:

 

Просмотр содержимого документа
«Հայ առաջին չեմպիոնը օլիմպիական խաղերում»

Հայ առաջին օլիմպիական չեմպիոն



Հայերը վաղուց մասնակցել են Օլիմպիական խաղերին: Ըստ հայ մատենագրության՝ առաջին հայը, ով մասնակցել է խաղերին, եղել է Տրդատ Առաջին թագավորը՝ Արշակունիների արքայատոհմից:

Հայ պատմաբան Մովսես Խորենացու շնորհիվ է հայտնի, որ օլիմպիական չեմպիոն դարձած առաջին հայը եղել է Տրդատ III Արշակունին, ով հաղթել է 281 թվականի Օլիմպիական խաղերում: Նշենք, որ նույն Տրդատ III-ի օրոք՝ 301 թվականին, Հայաստանը դարձավ առաջին երկիրը, որ քրիստոնեությունը հռչակեց որպես պետական կրոն:

 Իսկ ահա 385 թվականին, Մեծ Հայքի Վարազդատ թագավորը դարձավ Օլիմպիական խաղերի առաջին հայ չեմպիոնը բռնցքամարտում, որն արագորեն դարձավ բոլորի կողմից սիրված սպորտաձև: Վնասվածքներ ստանալու և նույնիսկ մահանալու ռիսկն այստեղ չափազանց բարձր էր, իսկ զոհերին զոհաբերում էին Զևս աստծուն:

Հանդիպումներում չկային քաշային սահմանափակումներ, մրցակիցները կռվում էին առանց ընդմիջումների, երբեմն 4 ժամ կամ ավելի, մինչ մեկնումեկը չէր ընկնում: Հարձակումն ուժեղացնելու համար զինվորները կոպիտ կաշվից փաթաթում էին բռունցքները, իսկ մենամարտերը խստացնելու համար դրանք տեղի էին ունենում օգոստոսին՝ կեսօրից հետո, միջերկրական բարկ արևի ներքո: