Ջրագրությունը: լճերը: սեվանա լիճ

ՋՐԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆԸ: ԼՃԵՐԸ: ՍԵՎԱՆԱ ԼԻՃ

Ջրագրականցանցի կարևոր բաղադրիչներ են լճերը: Հայաստանի Հանրապետության բոլոր լճերը քաղցրահամ են , իսկ ծագմամբ` բազմազան: Այստեղ կան տեկտոնահրաբխային , տեկտոնական , հրաբխային , խառնարանային , սառցադաշտային և այլ ծագման լճեր:

Խոշոր լճերի շարքին է դասվում Սևանա լիճը: Այն ու նի տեկտոնահրաբխային ծագում : Հնում հայերը Սևանա լիճը կոչել են տարբեր անուններով` Գեղամա ծով, Գեղարքունյաց ծով և այլն:

Սևանա լիճ

լճի հայելու բացարձակ բարձրությունը – 1916մ, լճի մակերեսը 1416կմ2 , լճի առավելագույն խորությունը – 98,9 մ:

ՀՀ մյուս լճերը շատ ավելի փոքր են: Հրաբխային ծագում ունի Ակնա լիճը , որը գտնվում է Գեղամա լեռների ﬔրձգագաթային սարավանդի վրա: Լիճն օղակված է երիտասարդ հրաբխային կոներով և ալպյան մարգագետիններով: Հրաբխային շրջաններում գոյացած լճերից գեղատեսիլ են Աժդահակի և Արմաղանի խառնարանային լճերը:

Ակնա լիճ

Աժդահակ լիճ

Արմաղան լիճ

Հանրապետության ավելի փոքր լճերից ուշադրության են արժանի սառցադաշտային ծագում ունեցող Քարի (Արագած), Սև, Ալ (Սյունիքի բարձրավանդակ), Կապույտ (Զանգեզուրի լեռնաշղթա) լճերը, ինչպես նաև սողանքային պատվարի շնորհիվ գոյացած Պարզ լիճը (Տավուշի մարզ):

Քարի լիճ (Արագած)

Սև լիճ (Սյունիքի բարձրավանդակ)

Պարզ լիճը

Այղր (Մեծամոր) լիճ