Калптын казаны кайнабайт.

Чынара бир үйдүн эрке кызы. Мектепте 4- класста окуйт. Бир күнү мектептен танапис учурунда Чынара зеригип эмне кыларын билбей, өзү менен чогуу окуган классташ кыздарга мындай деп кайрылды:

- Кыздар, эртең менин туулган күнүм. Баарыңарды үйүмөн күтөм, чогуу майрамдайбыз деди. Кыздар макул болуп, барабыз деп жооп беришти. 

Эртеси да болду, кыздар сабактан чыгып өзүлөрү даярдаган белегин көтөрүп Чынараныкына жөнөштү. Ал учурда Чынара тамашасын унутуп калып, күчүгү менен ойногону суу жээктеп кеткен эле. Кыздар чогулуп келгенде Чынаранын апасы чыгып туулган күнү эмес экенин айтып таң калып, күтүүсүз келген конокторду узатты. 

 Окуу жылынын аягы болуп балдар жайкы эс алууга чыгаарда, тамашакөй Чынаранын чындап туулган күнү болду. Ал кубануу менен курбуларын чакырды. Кыздар макул деп бир ооздон айтышты.

Чынара үйүнө келип, үйүн жыйнап, апасына жардам берип, дасторконун жайнатып конокторун күттү. Бирок ал күткөн конок келген жок. Бир маалда эшиктен күчүгүнүн үрөнүн угуп, сүйүнүп сыртка чуркап чыкты. Бирок сыртта эч ким жок эле. 

Анда жини менен Чынара күчүгүнө кайрылып:

- эмнеге калп үрөсүң,калп жаман болот! - деп тилдеп жатты ошол эле учурда өзүнүн бир жолку тамашасы менен кыздардын ишениминен кеткенин Чынара аңдаган жок.