"Бетме-бет",Качкын

    ... Ата Журттун башына оор мушкул тушургон согуштун чыгышы менен совет элинин кары-жашы дебей ,жениш учун фронтто да ,тылда да аябай курошуп жатышканда ушул эл толкунунан  Ысмайыл гана болунуп,армиядан качып ,тун жамынып уйуно келет.Сейде анын качкын экенин анча этибар тимеле албай ,ал жашынган ункурго  кун сайын отунга барымыш болуп ,тамак жеткирет.Карангы тундордо Ысмайылдын уйуно келиши менен эшик илинип,терезелер туюкталат.Сейде Ысмайылды аяйт."Сенден айрылып , жетим-жесир калабызбы?"-деп коркот.Ким эле телегейи тегиз болуп,бактылуу жашоого умтулбасын.Сонушка чейинки куйоосу экоонун там шыбап ,ылай тебелеген бактылуу учурларына кайра келишин самаган Сейде Ысмайыл учун баарына кайыл болуп,аны калкалап олтурат.Сейде анын жаман ишке баш койгондугун баамдай албай ,"Эркек эмне кылам десе озу билет"-деген сыяктуу эски тушунуктор менен озун-озу жооткотот.