Просмотр содержимого документа
«Համակարգչի դերն ու նշանակությունը»
Պատմություն
«Ուղեղային համակարգիչները ինչ-որ մի օր կգան սովորական մարդկանց մակարդակի և կօգնեն նրանց եկամուտ-հարկեր և այլ հաշվապահական գործողությունների իրականացման մեջ»:
Համակարգիչների պատմության մեջ վաղ փորձնական սարքավորումները կարող էին օգտագործվել մի օգտատիրոջ կողմից: Որպես օրինակ ENIAC-ը (1-ին էլետրոնային ընդհանուր-նպատակային համակարգիչը), որը 1946-ին դարձավ օպերացիոն, կարող էր գործարկվել թեկուզ մեկ, բայց բարձր որակավորում ունեցող անձի կողմից:
Համակարգիչները՝ նախատեսված լաբորատորիաների, գործիքային կամ ինժեներական նպատակների համար, կարող էին գործարկվել մեկ անձի կողմից ինտերակտիվ եղանակով: Նման համակարգ ներառող օրինակներ են Bendix G15 և LGP-30of 1956 , Programma 101 ներկայացված 1964-ին և Սովետական MIR սերիան՝ ստեղծված 1965-1969 թվերին:
Անհատական համակարգիչները հնարավոր դարձան նաև ի շնորհիվ կիսահաղորդիչային տեխնոլոգիաների հսկայական առաջընթացի:
1959-ին սիլիկոնային ինտեգրված չիպեր ծրագրավորվեցին Bell լաբորատորիայում՝ Մոհամեդ Աթալայի և Դուան Կաինգի կողմից:
Առաջին միկրոհամակարգիչները՝ հիմնված միկրոպրոցեսորների վրա, ի հայտ եկան վաղ 1970-ականներին: Միկրոպրոցեսորների լայնամասշտաբ առևտրային հասանելիությունը 1970-ականների կեսերից սկսած համակարգիչները դարձրին ավելի էժան՝ այնքան, որ այն այլևս դարձավ մատչելի փոքր բիզնեսի և անհատների համար:
SRI (Գիտական հետազոտությունների ինստիտուտ) գիտաշխատող Դուգլաս Էնգելբարտը առանձնացրեց այն կոմպոնենտները, որոնք հետագայում կդառնան անհատական համակարգիչների անբաժանելի մասը՝ էլետրոնային փոստ, հիպերտեքստ, բառերի մշակում, վիդեոկոնֆերանս և համակարգչային մկնիկ:
Վաղ անհատական համակարգիչները, որոնք հիմնականում կոչվում էին միկրոհամակարգիչներ, վաճառվում էին փոքր խմբաքանակներով և օգտագործվում էին որպես հոբբի կամ զուտ տեխնիկական մասնագետների կողմից:Մինիմալ ծրագրավորումը կատարվում էր հրամաններ մուտքագրելու համար ռեժիմների փոփոխմամբ և արդյունքի պատկերմամբ դիմային էկրանին: Գործնական օգտագործումը ենթադրում էր լրացուցիչ սարքերի կիրառում , ինչպիսիք են ստեղնաշարը, մոնիտորը, սկավառակները, տպիչները:
1973 թվին IBM -ի Los Gatos գիտական կենտրոնը ստեղծեց դյուրակիր համակարգչի նախատիպը SCAMP (Հատուկ մեքենայական դյուրակիր համակարգիչ) անվանմամբ` հիմնված IBM Palm պրոցեսորի վրա, Philips կոմպակտ կասետային սարքավորմամբ և ամբողջովին ֆունկցիոնալ ստեղնաշարով: SCAMP-ը նմանօրինակում էր IBM 1130 մինիհամակարգիչը, որպեսզի գործարկեր APL/1130:
Եվս մի դյուրակիր սարք ՝ MCM/70-ը, ներկայացվեց 1973 ին և սկսեց առաքվել 1974 ին: Այն օգտագործում էր Intel 8008 պրոցեսորը: