հրապարակել է «Կրթության արժեքը» շարքի իր երկրորդ հաշվետվությունը: Հաշվետվությունըուսումնասիրություն է՝ պարզելու, թե ինչպես կարող են ծնողներն օգնել իրենց երեխաներիննպատակներին հասնելու գործում և ինչ ակնկալիքներ և հույսեր ունեն իրենց երեխաներիկրթությունից: Հետազոտության արդյունքում պարզվել է, որ ծնողների մեծամասնությունը ձգտում էիր երխաներին հնարավորություն տալ կարիերա ստեղծել ինչպես ավանդական ոլորտներում, ինչպիսիք են` բժշկությունը, ինժեներական գործը, իրավաբանությունը, այնպես էլ ավելիժամանակակից` բիզնեսի կառավարում կամ նոր տեխնոլոգիաներ: Այնուհանդերձ, ծնողներիմեծամասնությունը համոզված է, որ կրթություն ստանալը հիմա ավելի դժվար է, քան իրենցժամանակ: Կրթության ոլորտում բարձր մրցակցության արդյունքում մասնագետներիցպահանջվում է կրթության ավելի բարձր մակարդակ, և երիտասարդները ստիպված են լինումավելի շատ աշխատել, քան ծնողներն իրենց ժամանակ:
Երիտասարդներն ավելի լավ կրթություն են ստանում, սակայն այն շատ թանկ է, այդպատճառով նրանք իրենց ծախսերը նախապես են պլանավորում: Բացի այդ, ծնողներըհասկանում են, որ ակադեմիական կրթությունը բավարար չէ, և աշխատանքային փորձըկօգնի ապագայում ավելի լավ թեկնածու դառնալ գործատուի համար:
Ծնողների 79%-ը կարծում է, որ երեխաներին անհրաժեշտ է ստանալ բակալավրի կամլիարժեք բարձրագույն կրթություն, որպեսզի նրանք հասնեն իրենց նպատակներին, իսկ50%-ը կարծում է, որ նպատակներին հասնելու համար անհրաժեշտ է ստանալմագիստրոսի կոչում: Ծնողների 64%-ը կարծում է, որ կյանքում երջանիկ լինելնամենակարևորն է, իսկ 30%-ը կարծում է, որ կյանքում ամենակարևորը լավ կարիերաանելն է:
Ծնողների 83%-ը երազում է կոնկրետ աշխատանքի մասին, 19%-ը՝ որ իրենց երեխաներըբժիշկ դառնան, 11%-ը՝ ինժեներ, 8%-ը՝ IT. այս մասնագիտություններնամենատարածվածներն են:
Ծնողների 58%-ն ուզում է, որ իրենց երեխաները կրթություն ստանան հետևյալոլորտներում` բիզնեսի կառավարում, բժշկական կրթություն, կառավարում և ֆինանսներ, ինժեներական կրթություն, համակարգչային և իննովացիոն տեխնոլոգիաների ոլորտ, իրավագիտություն: Ծնողների 39%-ը վճարում է նախակրթական դպրոցներում սովորողերեխաների լրացուցիչ անհատական պարապմունքների համար, 44%-ը՝ դպրոցներումսովորող միջին տարիքի երեխաների կրթության համար և 23%-ը՝ համալսարաններումսովորող երեխաների համար:
Ծնողների 66%-ը ուզում է խորհուրդ ստանալ կրթության վերաբերյալ, և նրանցից 72%-ը՝նոր հնարավորությունների մասին ինֆորմացիա ստանալ: Ծնողները, որոնքպլանավորում են վարկ վերցնել իրենց երեխաների ուսման համար, իրենց վարկայինպարտավորությունները երեխաների ուսումից հետո միջինը մարում են ևս 6-7 տարի, նաև սպասում են, որ երեխաները ևս կմարեն ուսման համար վերցրած գումարը:
Ծնողների 77%-ը քննարկում է երեխաների ուսումը արտասահմանում իրականացնելուգաղափարը, նրանցից 24%-ը պատրաստ է երկու անգամ ավելի շատ վճարել ուսմանհամար, քան կպահանջվի իրենց երկրում:
Կարևորըերջանիկլինելնէ
Զարգացած երկրների ծնողների համար ամենակարևոր նպատակը իրենց երեխաներիերջանկությունն է:
Ֆրանսիայում 10 ծնողից 9-ը (86%) կարծում է, որ երջանկությունը ամենակարևորն էերեխաների կյանքում: Այս կարծիքին է Կանադայի ծնողների 78%-ը, Մեծ Բրիտանիայի` 77%-ը, Ավստրալիայի՝ 77%-ը, ԱՄՆ-ի՝ 72%-ը:
Ֆինանսական բարեկեցությունը և ֆինանսական անվտանգությունը նույնպես կարևորեն երեխաների կյանքում: Ամբողջ աշխարհի ծնողների մեկ երրորդից ավելին ուզում է, որիրենց երեխաները վարեն առողջ ապրելակերպ, մոտավորապես նույնքան ծնողներ(34%) ցանկանում են, որ իրենց երեխաները վաստակեն բավարար գումարհարմարավետ եւ բարեկեցիկ կյանք ապրելու համար: Որոշ երկրներում առողջությունըավելի կարևոր է, քան երջանկությունը: Թուրքիայի ծնողների 55%-ը կարծում է, որ առողջապրելակերպն իրենց երեխաների հիմնական խնդիրն է: Համեմատության համարԻնդոնեզիայում ծնողների 13%-ի, Ֆրանսիայում և Մեքսիկայում` 21%- ի համար առողջապրելակերպը շատ կարևոր խնդիր է: Ֆինանսական անվտանգությունը նույնպես շատկարևոր է ծնողների համար: Ֆրանսիայում ծնողների 60%-ը կարծում է, որ բարեկեցիկկյանքի համար անհրաժեշտ գումար վաստակելը շատ կարևոր է, նրանց հետ համաձայնեն Հոնկոնգի, Ավստրալիայի, Կանադայի և Թայվանի ծնողների 43%-ը: Համեմատությանհամար Չինաստանում (16%), Մեքսիկայում (20%), Արաբական Էմիրություններում (20%), Հնդկաստանում (22%)-ը կարծում են, որ բարձր աշխատավարձը բարեկեցիկ կյանքիհամար ցանկությունների եռյակում է:
Մասնագիտությանընտրություն
Երբ խոսքը մասնագիտության մասին է, ծնողների մեծամասնությունը (83%) խոսում էկոնկրետ մասնագիտության մասին: Այսպես՝ 10 ծնողից 9-ը Ինդոնեզիայում (97%), Մեքսիկայում (95%), Չինաստանում (94%), Մալազիայում (92%) խոսում է կոնկրետմասնագիտության մասին: Զարգացած երկրներում ապրող ծնողները մի քիչ ավելի քիչեն կենտրոնացած այս խնդրի վրա, Ավստրալիայում ( 62%), Մեծ Բրիտանիայում ևԿանադայում (72%) են մտածում կոնկրետ մասնագիտության վերաբերյալ: Նույնպատկերն է նաև Թայվանում (72%): Մասնագիտության ընտրությունը հիմնված է միքանի դրույթների վրա: Ծնողների 35%-ից ավելին նշում է, որ բարձր աշխատավարձիհեռանկարը հիմնական գործոնն է: Մոտավորապես նույնքան ծնողներ կարևորում ենմասնագիտության օգտակարությունը հասարակության համար (35%) և թե ինչքանով էմասնագիտությունը համապատասխանում երեխայի հնարավորություններին (34%) :
Լրացուցիչ պարապմունքներ
Ոչ բոլոր ծնողներն են կարծում, որ լրացուցիչ պարապմունքներն անհրաժեշտություն են: Ծնողների (40%)-ը կարծում է, որ իրենց երեխաները բավարար գիտելիքներ են ստանումդպրոցում, 33%-ը ուղղակի չի ուզում հավելյալ լարվածություն ստեղծել երեխաներիհամար: Ծնողները, որոնք չեն ուզում հավելյալ լարվածություն ստեղծել, առավել մեծ թիվեն կազմում Մեծ Բրիտանիայում (36%), Թուրքիայում (32%), Ֆրանսիայում (31%) ևԱվստրալիայում (30%): Ընդհանուր առմամբ, ամբողջ աշխարհի ծնողներիմոտավորապես կեսը (46%) պատրաստ է վճարել երեխաների հավելյալպարապմունքների համար: Այս ցուցանիշը հատկապես մեծ է Չինաստանում (74%), Հնդկաստանում (71%) և Ինդոնեզիայում (71%):
Բարեկեցիկկյանքիցուցիչները
Ոչ ակադեմիական գիտելիքները, ինչպիսիք են`ինքնուրույն ապրելը, վաստակածգումարի ճիշտ բաշխումը, հասարակության մեջ ինտեգրվելը ծնողների համար ևս շատկարևոր նպատակներ են, նույնիսկ ավելի կարևոր, քան ավանդական ակադեմիականգիտելիքները: Ծնողների մեծամասնության համար ամենակարևորը, որը երեխաներըկարող են սովորել համալսարաններից, ինքնուրույնությունն է (86%), ֆինանսապեսպատասխանատու մարդ լինելը (84%) և սոցիալական վստահությունը (83%): Միևնույնժամանակ, ինքնուրույնությունը գնահատվում է ամբողջ աշխարհում, բայցՉինաստանում (93%), Թայվանում և Մեքսիկայում (91%) այս ցուցանիշն առավել բարձր է:
Просмотр содержимого документа
«Ինչ կրթություն է անհրաժեշտ երեխաներին»
հրապարակել է «Կրթության արժեքը» շարքի իր երկրորդ հաշվետվությունը: Հաշվետվությունը ուսումնասիրություն է՝ պարզելու, թե ինչպես կարող են ծնողներն օգնել իրենց երեխաներին նպատակներին հասնելու գործում և ինչ ակնկալիքներ և հույսեր ունեն իրենց երեխաների կրթությունից: Հետազոտության արդյունքում պարզվել է, որ ծնողների մեծամասնությունը ձգտում է իր երխաներին հնարավորություն տալ կարիերա ստեղծել ինչպես ավանդական ոլորտներում, ինչպիսիք են` բժշկությունը, ինժեներական գործը, իրավաբանությունը, այնպես էլ ավելի ժամանակակից` բիզնեսի կառավարում կամ նոր տեխնոլոգիաներ: Այնուհանդերձ, ծնողների մեծամասնությունը համոզված է, որ կրթություն ստանալը հիմա ավելի դժվար է, քան իրենց ժամանակ: Կրթության ոլորտում բարձր մրցակցության արդյունքում մասնագետներից պահանջվում է կրթության ավելի բարձր մակարդակ, և երիտասարդները ստիպված են լինում ավելի շատ աշխատել, քան ծնողներն իրենց ժամանակ:
Երիտասարդներն ավելի լավ կրթություն են ստանում, սակայն այն շատ թանկ է, այդ պատճառով նրանք իրենց ծախսերը նախապես են պլանավորում: Բացի այդ, ծնողները հասկանում են, որ ակադեմիական կրթությունը բավարար չէ, և աշխատանքային փորձը կօգնի ապագայում ավելի լավ թեկնածու դառնալ գործատուի համար:
Ծնողների 79%-ը կարծում է, որ երեխաներին անհրաժեշտ է ստանալ բակալավրի կամ լիարժեք բարձրագույն կրթություն, որպեսզի նրանք հասնեն իրենց նպատակներին, իսկ 50%-ը կարծում է, որ նպատակներին հասնելու համար անհրաժեշտ է ստանալ մագիստրոսի կոչում: Ծնողների 64%-ը կարծում է, որ կյանքում երջանիկ լինելն ամենակարևորն է, իսկ 30%-ը կարծում է, որ կյանքում ամենակարևորը լավ կարիերա անելն է:
Ծնողների 83%-ը երազում է կոնկրետ աշխատանքի մասին, 19%-ը՝ որ իրենց երեխաները բժիշկ դառնան, 11%-ը՝ ինժեներ, 8%-ը՝ IT. այս մասնագիտություններն ամենատարածվածներն են: Ծնողների 58%-ն ուզում է, որ իրենց երեխաները կրթություն ստանան հետևյալ ոլորտներում` բիզնեսի կառավարում, բժշկական կրթություն, կառավարում և ֆինանսներ, ինժեներական կրթություն, համակարգչային և իննովացիոն տեխնոլոգիաների ոլորտ, իրավագիտություն: Ծնողների 39%-ը վճարում է նախակրթական դպրոցներում սովորող երեխաների լրացուցիչ անհատական պարապմունքների համար, 44%-ը՝ դպրոցներում սովորող միջին տարիքի երեխաների կրթության համար և 23%-ը՝ համալսարաններում սովորող երեխաների համար:
Ծնողների 66%-ը ուզում է խորհուրդ ստանալ կրթության վերաբերյալ, և նրանցից 72%-ը՝ նոր հնարավորությունների մասին ինֆորմացիա ստանալ: Ծնողները, որոնք պլանավորում են վարկ վերցնել իրենց երեխաների ուսման համար, իրենց վարկային պարտավորությունները երեխաների ուսումից հետո միջինը մարում են ևս 6-7 տարի, նաև սպասում են, որ երեխաները ևս կմարեն ուսման համար վերցրած գումարը:
Ծնողների 77%-ը քննարկում է երեխաների ուսումը արտասահմանում իրականացնելու գաղափարը, նրանցից 24%-ը պատրաստ է երկու անգամ ավելի շատ վճարել ուսման համար, քան կպահանջվի իրենց երկրում:
Կարևորըերջանիկլինելնէ
Զարգացած երկրների ծնողների համար ամենակարևոր նպատակը իրենց երեխաների երջանկությունն է:
Ֆրանսիայում 10 ծնողից 9-ը (86%) կարծում է, որ երջանկությունը ամենակարևորն է երեխաների կյանքում: Այս կարծիքին է Կանադայի ծնողների 78%-ը, Մեծ Բրիտանիայի` 77%-ը, Ավստրալիայի՝ 77%-ը, ԱՄՆ-ի՝ 72%-ը:
Ֆինանսական բարեկեցությունը և ֆինանսական անվտանգությունը նույնպես կարևոր են երեխաների կյանքում: Ամբողջ աշխարհի ծնողների մեկ երրորդից ավելին ուզում է, որ իրենց երեխաները վարեն առողջ ապրելակերպ, մոտավորապես նույնքան ծնողներ (34%) ցանկանում են, որ իրենց երեխաները վաստակեն բավարար գումար հարմարավետ եւ բարեկեցիկ կյանք ապրելու համար: Որոշ երկրներում առողջությունը ավելի կարևոր է, քան երջանկությունը: Թուրքիայի ծնողների 55%-ը կարծում է, որ առողջ ապրելակերպն իրենց երեխաների հիմնական խնդիրն է: Համեմատության համար Ինդոնեզիայում ծնողների 13%-ի, Ֆրանսիայում և Մեքսիկայում` 21%- ի համար առողջ ապրելակերպը շատ կարևոր խնդիր է: Ֆինանսական անվտանգությունը նույնպես շատ կարևոր է ծնողների համար: Ֆրանսիայում ծնողների 60%-ը կարծում է, որ բարեկեցիկ կյանքի համար անհրաժեշտ գումար վաստակելը շատ կարևոր է, նրանց հետ համաձայն են Հոնկոնգի, Ավստրալիայի, Կանադայի և Թայվանի ծնողների 43%-ը: Համեմատության համար Չինաստանում (16%), Մեքսիկայում (20%), Արաբական Էմիրություններում (20%), Հնդկաստանում (22%)-ը կարծում են, որ բարձր աշխատավարձը բարեկեցիկ կյանքի համար ցանկությունների եռյակում է:
Մասնագիտությանընտրություն
Երբ խոսքը մասնագիտության մասին է, ծնողների մեծամասնությունը (83%) խոսում է կոնկրետ մասնագիտության մասին: Այսպես՝ 10 ծնողից 9-ը Ինդոնեզիայում (97%), Մեքսիկայում (95%), Չինաստանում (94%), Մալազիայում (92%) խոսում է կոնկրետ մասնագիտության մասին: Զարգացած երկրներում ապրող ծնողները մի քիչ ավելի քիչ են կենտրոնացած այս խնդրի վրա, Ավստրալիայում ( 62%), Մեծ Բրիտանիայում և Կանադայում (72%) են մտածում կոնկրետ մասնագիտության վերաբերյալ: Նույն պատկերն է նաև Թայվանում (72%): Մասնագիտության ընտրությունը հիմնված է մի քանի դրույթների վրա: Ծնողների 35%-ից ավելին նշում է, որ բարձր աշխատավարձի հեռանկարը հիմնական գործոնն է: Մոտավորապես նույնքան ծնողներ կարևորում են մասնագիտության օգտակարությունը հասարակության համար (35%) և թե ինչքանով է մասնագիտությունը համապատասխանում երեխայի հնարավորություններին (34%) :
Լրացուցիչ պարապմունքներ
Ոչ բոլոր ծնողներն են կարծում, որ լրացուցիչ պարապմունքներն անհրաժեշտություն են: Ծնողների (40%)-ը կարծում է, որ իրենց երեխաները բավարար գիտելիքներ են ստանում դպրոցում, 33%-ը ուղղակի չի ուզում հավելյալ լարվածություն ստեղծել երեխաների համար: Ծնողները, որոնք չեն ուզում հավելյալ լարվածություն ստեղծել, առավել մեծ թիվ են կազմում Մեծ Բրիտանիայում (36%), Թուրքիայում (32%), Ֆրանսիայում (31%) և Ավստրալիայում (30%): Ընդհանուր առմամբ, ամբողջ աշխարհի ծնողների մոտավորապես կեսը (46%) պատրաստ է վճարել երեխաների հավելյալ պարապմունքների համար: Այս ցուցանիշը հատկապես մեծ է Չինաստանում (74%), Հնդկաստանում (71%) և Ինդոնեզիայում (71%):
Բարեկեցիկկյանքիցուցիչները
Ոչ ակադեմիական գիտելիքները, ինչպիսիք են`ինքնուրույն ապրելը, վաստակած գումարի ճիշտ բաշխումը, հասարակության մեջ ինտեգրվելը ծնողների համար ևս շատ կարևոր նպատակներ են, նույնիսկ ավելի կարևոր, քան ավանդական ակադեմիական գիտելիքները: Ծնողների մեծամասնության համար ամենակարևորը, որը երեխաները կարող են սովորել համալսարաններից, ինքնուրույնությունն է (86%), ֆինանսապես պատասխանատու մարդ լինելը (84%) և սոցիալական վստահությունը (83%): Միևնույն ժամանակ, ինքնուրույնությունը գնահատվում է ամբողջ աշխարհում, բայց Չինաստանում (93%), Թայվանում և Մեքսիկայում (91%) այս ցուցանիշն առավել բարձր է:
3 638
16 231 
