Оорулууну көрүү адеби "Тарбиялык саат"

Оорулуну көрүү адеби

Хусайн Воиз Кошивий мындай деп жазган: «Ооруп жаткан адамды көрүү кайрымдуу жана урматтуу иштир».

Акылмандар: «Кеселди даарылаш колуңдан келбесе, аны барып көрүп коюуга жалкоолук кылба» деп айтышат.

Эгер, оорулуу адамды көрүүнүн канча эрежеси бар дешсе 7 деп жооп бергиле.

1.Караңгы киргенде ооруулуну көрүүгө барба;

2. Кесел адамдын алдына кирип баратканда күлбө, ыйлаба, анысы да, мунусу да ага туура эмес таасир этет.

3.Оорулуунун сол жагынан өтүп, оң тарабына отуруу керек.

4. Көрүүгө барган соң көп сүйлөп, аны чарчатпа.

5. Оорулуунун эрини болобу, башы болобу, көкүрөгүбү же денесинин башка жериби, айтор кол тийгизүүдөн азарланба.

6.Аны мээримдүү жана ачык көңүл тутуп сүйлөш.

7. Анын алдында көп отуруп алба.

Хадистерде айтылат:

«Кимде ким оорулуунун абалын сураганы барса, ал бейиш багында болот».

«Эгер бироо сен ооруп жатканда ал-абалыңды сурап келбесе да, сен ага бара бер». дешет.

«Жаткан оорулуу эмес, аны бакан оорулуу» дешет кыргыздар.

Анча мынча адамдар ооруканага тигил оорулуу жегенге мүмкүн эмес, же жеш туурабы, туура эмеспи анысы билинбеген тамак-аш алып барып алабызда «же», «ич», «врачтар айта берет» деп кыйнай беребиз. Бул да туура эмес,мындан да көңүлүнө азар беришибиз ыктымал.

Анан да жеке проблемалар менен ооруп жаткан адамдын башын андан бетер оорутуп кетчүлөр табылат.Мында жакшы сөздөрдү бактылуу келечекти сүйлөп, сонун-сонун пландарды түзүү керек болот.

Кыскасы, оорулууну көрүү өзүнчө чоң этикетти талап кылган, адамдын динине, тилине, түсүнө карабай каттуу этибар бере турган нерсе.

Көңүл бурганыңарга чоң рахмат!