ՈՒսուցչի վարքագիծը

Ուսուցչի վարքագիծը

Այսօր շատ կարևոր է ուսուցչի վերաբերմունքը դպրոցի, աշակերտի և ծնողների նկատմամբ: Երբ ծնողը երեխային դպրոց է տանում, նա գիտի , որ իր երեխային ոչ միայն գրել, կարդալ են սովորեցնելու, այլ նաև ներշնչելու են հաղորդակցման ու վարքագծի պատշաճ ձևավորում:

Աշակերտի համար ուսուցիչը վարքագծի, նրան հետևելու օրինակ է; Կախված ուսուցչի պահվածքից , թե որքանով է համապատսխանում էթիկային, մասնագիտական կուլտուրային,, ձևավորվում է աշակերտի վերաբերմունքը նրան շրջապատող հասարակության նկատմամբ: Նույնիսկ ուսուցչի հագուստը, սանրվածքը, ձայնի տոնայնությունը աննկատ չի մնում աշակերտի համար:

Յուրաքանչյուր ուսուցիչ ունի իր անհատական շփման ձևը, ոճը աշակերտների և ծնողների հետ, սակայն փոխհարաբերություններում հինարարը պոտք է լինի մասնագիտական կուլտուրան, մանկավարժական էթիկան:

Բոլորիս է հայտնի, որ դասի հաջող ընթացքը կախված է ուսուցչից, նրա վարքագծից և իհարկե գիտելիքների մակարդակից: Շատ խիստ ուսուցչից վախենում են, դժվար են կենտրանանում: Եվ կան ուսուցիչներ, որոնց աշակերտները շատ են սիրում և հաճույքով են մասնակցում նրանց դասերին,պատրաստ են ցուցադրելու իրենց ողջ ներուժն ու հմտությունները:

Ուսուցչի վարքագիծը անմիջականորեն ազդում է աշակերտի վրա;նա պետք է երեխային սովորեցնի ոչ միայն մաթեմատիկա կամ ասենք աշխարհագրություն, այլ երեխայի մեջ սերմանի պատասխանատվության զգացում,սեփական արաքները վերլուծելու, դիմացինին հարգելու,սեփական կարծիք ունենալու, լսել կարողանալու, դիմացինին չվիրավորելու կարողություն:

Ուսուցիչը ոչ միայն ուսուցանելու իր առարկան, այլ պետք է լինի լավ մանկավարժ, հոգեբան ,ընդօրինակման արժանի անձնավորություն:

Ուսուցիչը պետք է հարգի աշակերտի անձը,նրա մարդկային արժանապատվությունը, հարգանքով վերաբերվի ծնողներին:Այս ամենի հետ պետք ուսուցիչը լիարժեք տիրապետի իր դասվանդող առարկային, այլապես աշակերտը լուրջ չի վերաբեվի նրան:

: