Сценарий для кукольного театра

МБŸУ «Чичке – Чаргынын тöс текши ÿредÿлÿ школы»

К.Э.Тепуков

«ТАРМАЧЫ»

(К.Э. Тепуковтын «Тармачы» деп чÿмдемели аайынча

наадайлык ойын - кöргÿзÿ)

Тургузаачызы: Тыдыкова Л.А.

алтай тил ле

литературанын ÿредÿчизи,

«Кÿзÿни» наадайлык

театрдын башкараачызы

Чичке – Чаргы jурт, 2016 j.

Кÿлер Тепуков

«Тармачы»

(Jолой эки нöкöр туштажат…)

Амыр: Билерин бе, мен – тармачы.

Ырыс: Ары кедери эт! (Ырыс нöкöринин куучынын керекке албады.)

Амыр: Бÿтпес болзон, бойында. «Эки» алзан, меге комыдаба. Менен ÿредÿчи нени де сурабас.

Чындап та, уроктор божогончо, ÿредÿчи Амырды доского до чыгарбады, айылдын ижин де сурабады. Ырыс дезе доского чыгып, jÿк тынду «ÿч» алды.

Уроктордын кийнинде jанып барадала, Ырыс айтты:

Ырыс: Сен чын ла тармачы. Мени тармага ÿретсен.

Амыр: Э-э-э – (деп, Амыр кööрöп чыкты.) – Эртелеп менин сöзимди уккан болзон, кенjе «ÿч» те албас эдин.

Уулчактар токтой тÿшти. Амыр сумказын таштын ÿстине тургузып айтты:

Амыр: Менин тармам башка. Мен улус та эмдебейдим, кара каргыштар да этпейдим. Менин тармам «экилер албаска» jайалган. Эмди мени ээчиде айт: «Табыр – тыбыр сен, тарма, jолымды менин арута!».

Ырыс Амырдын айтканыла ла этти.

Амыр: - Бот, эмди сени не де албас. Урокторды этпей де jÿрерге jараар.

Ырыс: - Бÿгÿнги «ÿч» учун энемнен jедер болбой – деп, Ырыс корододы.

Амыр: Коркыба, jолында буудактарды мен арчып салгам.

Jолдын белтирине jедип, уулчактар айрылышты. Эртенги кÿнде Ырыс сÿÿнип калган келди:

Ырыс: Энем кÿнлигимди де кöрбöди. Тайганан эjем тÿшкен, оныла куучындажып отурып калды.

Амыр сÿмелÿ кöрÿп, куучынга киришти:

Амыр: Эjенди де тармалап мен экелгем.

Ырыс: Чындап та, эjем келбес эди, олордо айылчылар болуп, азык – тÿлÿк тÿгене береде тÿшкен.

Амыр: Оны да мен эткем – деп, Амыр айтты.

Ырыс: Сен – чындык нöкöр – дейле, Ырыс Амырга колын берди.

- Сеге jаан быйан!

Нöкöрлöрдин куучынын кÿзÿнинин табыжы ÿсти. Эки нöкöр тармалу сöсти айдып, тым отурдылар. Jе кенетийин ÿредÿчи Ырыстын öбöкöзин адаарда, ол алаатып, öрö турды. Бир эмеш унчукпай турала сурады:

Айсулу Jаманууловна: Эмди доского Кастыев чыксын.

Ырыс: Бир эмеш унчукпай турала айтты: Айсулу Jаманууловна, слер jастырып турган болбойоор.

Айсулу Jаманууловна: Не, сенин öбöкöн Кастыев эмес пе?

Ырыс: Кастыев… Слер бÿгÿн менен нени де сурабас учурлу…

Айсулу Jаманууловна: Ненин учун? (нени де ондобойт.)

Ырыс: Мени уроктордо сурабас эдип, мен тарма салгам.

Айсулу Jаманууловна: Андый болзо, коомой тарма салган учун, мен сеге «эки» тургузып jадым.

Тöрöл тилдин урогында эки «тармачы» база ла «эки»алдылар. Уроктордын кийнинде Ырыс ла Амыр унчугушпай jанып бараттылар. Кажызынын ла санаазында «тарма» деген сöс.

Амыр: Тарманын jарымын сеге берип ийген учун – деп, Амыр ачынып айтты. – Ол jаныс менде болгон болзо…

Ырыс: Эйе, ол тарман бастыра сенде болгон болзо, мен «эки» де албас эдим. Меге эмди сенин тарман керек jок.

Амыр: Сен чын айттын- деп, Амыр нöкöринин сöзине jöпсинди. – Тармага иженбей албаданып ÿренеек.

Нöкöрлöр колдорынан тудужып, баскылап ийди.

Кöжöгö