Сценарий "Наш Коста"

НАШ

ЛЮБИМЫЙ
КОСТА

К 157 летию великого поэта.

Залы Къостайы портрет,йæ бынмæ дидинджытæ. Ауыгъд Къостайы конд нывтæ. Ирон фæндыры цагъдмæ хистæр къорды сывæллæттæ залмæ æрбацæуынц,сæ бандæтты раз æрлæууыдысты.

Зал празднично украшен,в центре-большой портрет Коста Хетагурова,рядом с портретом цветы(тихо звучит музыка,дети свободно заходят в зал и стоят возле своих мест)

1Ведущая:Нæ Иры фæсивæд!Къостайыл ныззарæм.

Ирон лæг кæй уарзы фылдæр?

Нæ хуыздæр ныхæстæй йæ хорз ном ыссарæм

Уый махæн æгас у ныр дæр.

2.Ведущая:Коста вершин,Коста долин

Неповторимый осетин.

Всё выше мужество и честь.

Что были,будет в нас и есть.

1.Ведущая:Нæ тыхст – Ирыстоныл,хъабатыр Кавказыл,

Уый сагъæс куы кодта кæддæр.

Къостайæн абон у йæ гуырæнбон

Зæронд нын нæ кæны уæддæр.

2.Ведущая:Опять послышался Коста

Со строк из ветхого листа.

Из книги книг «Ирон Фæндыр»

Юнцом зачитанной до дыр.

1Ведущая:Зынаргъ сывæллæттæ,мах æрæмбырд стæм уымæн,æмæ абон у Къостайы гуырæнбон.Адæм 158 азы нæ цæрынц,фæлæ æмдзæвгæтæ æмæ кадджытæ,Къоста кæй ныффыста,абон дæр цæрынц æмæ цæрдзысты.

-2-

2 Ведущая: 158 лет назад в селе Нар,что находится в одном из самых удивительных уголков Северной Осетии,у одного уважаемого человека Хетагурова Левана,родился сын. Старейшины села дали ему имя Коста.

Отец Коста пользовался широкой популярностью и почётом среди горцев Алагирского ущелья. Коста всегда отзывался о нём с большой теплотой и любовью.

Мама же Коста умерла рано,он её не помнил,но ему не хватало в жизни материнской любви.

После смерти матери воспитывала Коста тётя,которую он очень любил .Когда мальчик подрос ,его опредилили во Владикавказскую гимназию-школу,там он начал рисовать и писать стихи.

1 ребёнок: Сегодня день торжественный и яркий,

Как щедро солнце дарит людям свет.

Принарядились рощи,скверы,парки,

Ведь в зтот день родился наш поэт!

2 ребёнок: Когда- то пел Коста об осетинах,

Он бедным называл родной народ.

Он не узнал бы горы и долины,

Где родина счастливая живёт»

Зарæг « Нæ бæстæ"

2 Ведущая : Къоста… О,уый æцæгдæр райгуырд æнустæм, никуы ферох уыдзæн йæ ном канд ирон адæмæй нæ фæлæ мА иннæ адæмы хæттытæй дæр.Мах амодджындæр стæм нæ рагфыдæлтæй, ис нын æмбисонды тырыса _- Къоста.

Къоста тынг бирæ уарзта сывæллæтты, ныффыста сын бирæ æмдзæвгæтæ. Сывæллæттæн фысгæйæдæр у тохгæнæг,сæрибармæ сидæг.

æмдзæвгæ «Дзывылдар»

æнгуырдар – дзывылдар,

Кæм хæтыс зымæг?

Цы бæстæ цы хæхтæ

Фæтæхыс уынæг?

Кæм рæзынц кæм цæрынц

Дæ хотæ , дæ мад?

Тæхуды,тæхуды,

Кæмæн ис дæ цард?

«Фыдуаг»

О цъиусур, Ма мæм дзур! О.цæргæс,Ма мæм кæс!

О. рувас, Ма мæм уас! О,тæрхъус,мА мæм хъус!

Хуысгæма кæнын. Кæрдзыныл кæуын!

Песня о Коста

1 Ведущая:Адæм иу тыллæг æфснæйд куы фесты,уæд иу сæхи ирхæфстой:сæ тых æвзæрстой,бæхтыл дугъ кодтой.

Хъаст « Бæхтыл дугъ».

2 Ведущая:Коста Леванович Хетагуров очень любил не только свою маленькую Осетию,но и любил свой народ.Поэт беседовал с горцами;наблюдая быт и жизнь народа,он записывал народные песни,собирал пословицы и поговорки.Ребята, о чём были пословицы Коста .

Дети: О дружбе,чести и доброте.

Пословицы:

1.Кæд дæ ирон уæд де взаг зон!

2.Мады рæвдыдæй адджындæр ницы ис.

3.Лучше иметь в каждом ауле по другу,чем по быку.

4.Хæфсæн йæ лæппын хуры тын.

2 Ведущая: Коста Хетагуров был не только певцом,художником и поэтом,но он еще и был хорошим танцором.

Танец.

1.Ведущая:Къоста сабитæн фыста бирæ дзæбæх æмдзæвгæтæ.Ахуыр кодта сабиты,куыд хъæуы хи дарын,ахуыр кæнын.Нæхи æмбарын хъом куы фæвæййæм,уæдæй фæстæмæ не мдзу кæнынц Къостайы æнæмæлгæ æмдзæвгæтæ.

«Уасæг»

О,уасæг, уасæг,

Сызгъарин къоппа!

О,уасæг,уасæг,

Сырх зæлдаг боцъо!

Куыд раджы фестыс,

Куыд хъæрæй зарыс?

Нæ буц лæппуйы

Хуыссын нæ уадзыс!

«Скъолайы лæппу.

Кæй фырт дæ?

Толайы.

Кæм уыдтæ?

Скъолайы.

Алы бон дæр дзы вæййын.

Фæкæсын А-Б-Е-Т-æ,

Фæфыссын Б Е ВЕТæ

Ахуыр кæнынмæ бæллын.

«Лæгау»

Фест райсомæй лæгау,

Ныхс сапонæй дæхи

æмæ-иу скув»Хуыцау,

Фæдзæхсын дыл мæхи!

2Ведущая:А теперь послушаем стихи Коста Хетагурова на русском языке.

Дети Осетии,братьями станем

В нашем едином и дружеском стане,

К правде сверкающей смело шагайте,

Трусы,бездельники,прочь,не мешайте!

Люблю я целый мир,люблю людей,бесспорно,

Люблю беспомощных,обиженных сирот.

Но больше всех люблю,чего скрывать позорно?

Тебя,родной аул и бедный наш народ.

Сценка «Цъиу æмæ сывæллæттæ».

2Ведущая:Народ Осетии очень гостеприимный,ни одно застолье не обходится без осетинских пирогов и доброжелательных тостов.

(тихо звучит музыка,выходят мальчик с рогом в руках и девочка с пирогами)Приподносят рог гостю и предоставляют ему слово.

1.Ведущая:Нæ бæрæгбон кæронмæ æрхæццæ .

Сымах дæр куы бахъомыл уат ,уæд чи зоны,Ирыстоны ном бæрзонддæр сисдзыстут.