Илгөри-илгөри өткөн заманда, бир чалдын картайганда көргөн жападан жалгыз уулу болуптур. Атасы жалгыз уулун ушунчалык жакшы көргөндүктөн, аны жанынан карыш чыгарчу эмес.

«Уулум эл таанысын, жер таанысын, жакшы адам болсун» — деп, каякка барбасын учкаштырып, өзү менен кошо ала жүрөт.

Күндөрдун биринде ата-бала жайлоого жөнөп калышат. Жолдо келе жатып тоонун эн бийик жеринде жүргөн топоздорду алгач көргөн баласы:Ата, ата, тээтиги тоодо жүргөндөр аюуларбы? — дейт.

Жо-ок уулум, ал деген топоздор. Алар кадимки эле уйдун бир түрү. Бирок, алар уйга окшоп өзөндө эмес, дайыма тоодо жашап, Кайберен сыяктуу өмүр сүрүшөт. Топоздун баласын музоо дебей мамалак дешет. Кышы жайы зоо таштын арасында жашап, жүндөрү сен айткан аюунукундай апсайган учун, топоздун баласын мамалак дешет. Топоз мамалагын ак кар, көк муздун үстүнө тууйт. Карышкырга алдырбайт, — дейт.

Уулу оозун ачып, «Аа» деп ата-бала андан ары кете бөришет. Дагы бир жерге келгенде, асманда калкып жүргөн айры куйрукту көрсетет.Ата, ата. Тээтиги асмандагы бүркүтпү? — десе. — Жоок уулум, ал деген айры куйрук. Айры куйрук бүркүт сыяктуу чоң болгону менен, кыраан эмес, кайберен ала албайт, — деп, айры куйруктун эмне жеп, кандай жашаганын шашпай айтып берет.

Ошөнтип жүрүп отуруп, дагы бир жерге келгөнде:

Ата, ата, тээтиги дөңдө бизди карап турган ким? — десе. — Ал деген адам эмес, тик турган таш. Алыстан адамга окшоп көрүнүп жатпайбы. Ошондуктан ал жерди, Кароол таш деп коёт, — деп, баласына түшүндүрүп сапарларын уланта бөришет.

Илгөри-илгөри өткөн заманда, бир чалдын картайганда көргөн жападан жалгыз уулу болуптур. Атасы жалгыз уулун ушунчалык жакшы көргөндүктөн, аны жанынан карыш чыгарчу эмес.

«Уулум эл таанысын, жер таанысын, жакшы адам болсун» — деп, каякка барбасын учкаштырып, өзү менен кошо ала жүрөт.

Күндөрдун биринде ата-бала жайлоого жөнөп калышат. Жолдо келе жатып тоонун эн бийик жеринде жүргөн топоздорду алгач көргөн баласы:Ата, ата, тээтиги тоодо жүргөндөр аюуларбы? — дейт.

Жо-ок уулум, ал деген топоздор. Алар кадимки эле уйдун бир түрү. Бирок, алар уйга окшоп өзөндө эмес, дайыма тоодо жашап, Кайберен сыяктуу өмүр сүрүшөт. Топоздун баласын музоо дебей мамалак дешет. Кышы жайы зоо таштын арасында жашап, жүндөрү сен айткан аюунукундай апсайган учун, топоздун баласын мамалак дешет. Топоз мамалагын ак кар, көк муздун үстүнө тууйт. Карышкырга алдырбайт, — дейт.

Уулу оозун ачып, «Аа» деп ата-бала андан ары кете бөришет. Дагы бир жерге келгенде, асманда калкып жүргөн айры куйрукту көрсетет.Ата, ата. Тээтиги асмандагы бүркүтпү? — десе. — Жоок уулум, ал деген айры куйрук. Айры куйрук бүркүт сыяктуу чоң болгону менен, кыраан эмес, кайберен ала албайт, — деп, айры куйруктун эмне жеп, кандай жашаганын шашпай айтып берет.

Ошөнтип жүрүп отуруп, дагы бир жерге келгөнде:

Ата, ата, тээтиги дөңдө бизди карап турган ким? — десе. — Ал деген адам эмес, тик турган таш. Алыстан адамга окшоп көрүнүп жатпайбы. Ошондуктан ал жерди, Кароол таш деп коёт, — деп, баласына түшүндүрүп сапарларын уланта бөришет.