Գլիցին ամինաթթվի ազդեցությունը օրգանիզմների ջերմակարգավորման վրա

Գլիցին, ամինաքացախաթթու, գլիկոկոլ, NH₂CH₂COOH, ալիֆատիկ շարքի պարզագույն ամինաթթու։ Անգույն բյուրեղներ են, հալման ջերմաստիճանը՝ 232-236 °C (քայքայվելով), խտությունը՝ 1595 կգ/մ³ (15 °C)։ Լուծվում է ջրում (100գ-ում՝ 25 գ Գլիցին, 15 °C-ում), սպիրտում, իսկ եթերում չի լուծվում։ Հիմքերի և թթուների հետ առաջացնում է աղեր, շատ կատիոնների հետ՝ կոմպլեքս միացություններ, N-տրիալկիլ տեղակալված Գլիցինի ներքին աղերը կոչվում են բետաիններ։ Բազմաթիվ բուսական և կենդանական սպիտակուցներ պարունակում են Գլիցին, որը մասնակցում է կենսասինթեզին։ Ստացվում է մետաքսի ֆիբրիոնի կամ կենդանական սոսնձի հիդրոլիզից, իսկ արհեստական ճանապարհով՝ քլորքացախաթթվի և ամոնիակի փոխազդմամբ։ Օգտագործվում է բուֆերային լուծույթներպատրաստելու, արծաթը և պղինձըքանակապես որոշելու համար ն օրգանական սինթեզում։ Գլիցին են անվանում նաև լուսանկարչության մեջ որպես հայտածիչ օգտագործվող պարաօքսիֆենիլամինաքացախաթթուն(օքսիֆենիլգլիցին)։