Առած-ասացվածքներ

         Ամեն փայտ շերեփ չի լինի, ամեն սար՝ Մասիս։

  Ջուրն ընկածը  անձրևից չի վախենա։

• Սայլը չի ճռռում, սայլվորն է ճռռում։
• Սատկած էշի է ման գալիս՝ պայտերը հանի։
• Սար ու ձոր՝ տերտերի փոր։
• Շունը շան թաթ չի ծամի։
• Շունը շնից, երկուսը մի տնից։
• Շունը՝ շուն, ինչ բալաք, ինչ նախշուն։
• Շունը որ ամաչեր, վարտիք կհագներ։
• Շունը պառկել է դեզի շվաքում, կարծում է իր շվաքն է:
• Ոչ հայի ավետարան է, ոչ թուրքի ղուրան։
• Բարդին էլ է շատ երկար, բայց ի՞նչ անես որ բար չունի։
• Բարեկամ կորցնելը հեշտ է, գտնելն է դժվար։
• Բարին որ չլիներ, չարն աշխարհը կքաեդեր։
• Ոսկին մանր է, գինը ծանր է։
• Ոսկու արժեքը ոսկերիչը կիմանա։
• Ով գողացավ կարագը, ում գցեցին մարագը։
• Ով կարդա, նա մարդ ա։
• Ով տուն չի շինել, կարծում է սյուները բսնովի են։
• Ոտավորը ձիավորի վրա ծիծաղում է։
• Ոտքով ընկածը կբարձրանա, լեզվով ընկածը չի բարձրանա:
• Որպեսզի մար
• Սարը սարին չի հանդիպի, մարդը մարդուն կհանդիպի։
• Սերը սովորն է կերել, թանը՝ մոլորը։
• Սիրտը սփռոց չէ, որ ամեն մարդու առաջ բացես։
• Սոխ որ չես կերել, բերանդ ինչո՞ւ է մրմռամ։
• Ստի ոտքերը կարճ են։
• Սուտ ճգնավոր է դարձել, վանքի հավերն է ուտում։
• Սև հավն էլ է սպիտակ ձու ածում։
• Սևին սապոնն ինչ անի, խևին խրատն ինչ անի։
• Մինչև խելոքը մտածեց, գիժը տղային պսակեց։
• Մինչև չգա ետինը, չի հիշվի առաջինը։
• Մինչև ցամաք առուն ջուր գա, գորտի աչքն էլ դուրս կգա:
• Միսն առանց ոսկորի չի լինի։
•