СДЕЛАЙТЕ СВОИ УРОКИ ЕЩЁ ЭФФЕКТИВНЕЕ, А ЖИЗНЬ СВОБОДНЕЕ

Благодаря готовым учебным материалам для работы в классе и дистанционно

Скидки до 50 % на комплекты
только до

Готовые ключевые этапы урока всегда будут у вас под рукой

Организационный момент

Проверка знаний

Объяснение материала

Закрепление изученного

Итоги урока

Բաղաձայնույթ, գրականություն

Нажмите, чтобы узнать подробности

Просмотр содержимого документа
«Բաղաձայնույթ, գրականություն»

Առձայնույթ Առձայնույթ (ասոնանս) ՝ բանաստեղծական բնագրի մեջ ձայնավոր հնչյունների կրկնությունն է։ Առձայնույթի կիրառմամբ ստեղծագործությունը կարող է ստանալ նվագայնություն։ Առձայնույթի օրինակ է «ու» տառի կրկնությունը  Վահան Տերյանի  «Շշուկ և շրշյուն» բանաստեղծությունում՝ Աշնան մշ ու շ ու մ շշ ու կ  ու  շրշյ ու ն... ... Անտես  ու  հ ու շիկ իմ շ ու րջը շրջ ու մ, Եվ շշնջ ու մ ես, և ան ու շ շրշ ու մ...

Առձայնույթ

Առձայնույթ (ասոնանս) ՝ բանաստեղծական բնագրի մեջ ձայնավոր հնչյունների կրկնությունն է։ Առձայնույթի կիրառմամբ ստեղծագործությունը կարող է ստանալ նվագայնություն։

Առձայնույթի օրինակ է «ու» տառի կրկնությունը  Վահան Տերյանի  «Շշուկ և շրշյուն» բանաստեղծությունում՝

Աշնան մշ ու շ ու մ շշ ու կ  ու  շրշյ ու ն...

... Անտես  ու  հ ու շիկ իմ շ ու րջը շրջ ու մ,

Եվ շշնջ ու մ ես, և ան ու շ շրշ ու մ...

Բաղաձայնույթ Բաղաձայնույթ (ալիտերացիա) ՝ բանաստեղծական բնագրի մեջ բաղաձայն հնչյունների կրկնությունն է։ Բաղաձայնույթի կիրառմամբ ստեղծագործությունը կարող է ստանալ նվագայնություն։ Հչյունների կուտակման հնարքին դիմել է դեռևս  Գրիգոր Նարեկացին ՝ 10-րդ դարում։ Շ ու շ անն  շ ողէր հովտին, Շ ող շ ողէր դէմ արեգականն... Շ ու շ անն  շ աղով լցեալ, Շ ող- շ աղով և  շ ար մարգարտով... («Տաղ Վարդավառի») Կամ՝ Աչքն  ծ ով ի  ծ ոց ծի ծ աղախիտ Ծ աւալանայր յառաւօտուն... («Տաղ Ծննդեան») Այդ առումով Նարեկացին գրական ուսուցիչ է եղել հետագա դարերի հայ բանաստեղծների համար։ Բաղաձայնույթի գեղեցիկ կուտակումով հարուստ են  Միսաք Մեծարենցի  բանաստեղծությունները։

Բաղաձայնույթ

Բաղաձայնույթ (ալիտերացիա) ՝ բանաստեղծական բնագրի մեջ բաղաձայն հնչյունների կրկնությունն է։ Բաղաձայնույթի կիրառմամբ ստեղծագործությունը կարող է ստանալ նվագայնություն։

Հչյունների կուտակման հնարքին դիմել է դեռևս  Գրիգոր Նարեկացին ՝ 10-րդ դարում։

Շ ու շ անն  շ ողէր հովտին,

Շ ող շ ողէր դէմ արեգականն...

Շ ու շ անն  շ աղով լցեալ,

Շ ող- շ աղով և  շ ար մարգարտով...

(«Տաղ Վարդավառի»)

Կամ՝

Աչքն  ծ ով ի  ծ ոց ծի ծ աղախիտ

Ծ աւալանայր յառաւօտուն...

(«Տաղ Ծննդեան»)

Այդ առումով Նարեկացին գրական ուսուցիչ է եղել հետագա դարերի հայ բանաստեղծների համար։ Բաղաձայնույթի գեղեցիկ կուտակումով հարուստ են  Միսաք Մեծարենցի  բանաստեղծությունները։