Кыргыздын тиреги- намыс

           Намыс-адамдын озунун коомдук беделин ,моралдык-ыймандык сапаттарын ,жоопкерчилик милдеттерин сактоого жана аткарууга болгон дымактуу ,курч,изги сезими.Аны адамдын журок мыйзамы,абийир соту десек болот.("Эрди намыс,коенду камыш олтурот").Намыс-уят,ар, абийир тушунуктору менен маанилеш.

          Уят(абийир)-адамдын оз кылык-жоругу учун башкалардын алдында онтойсуз абалда калбоо дымагын туюнткан сезим.Абийир-коомдун ,уят-табияттын талабын аткарууну шарттайт.Алар адамды кандайдыр бир орунсуз ишти жасоодон арачалап турат.("Уят олумдон катуу","Абийиринди  жашындан света").

             Ар- ар адамдын дээрине буткон аруу,таза сезим ("Эр ачтан олбойт,ардан олот"). Ал ар бир адамдын акыл-эс тушунугуно ,журум-турум адебине жараша ар турдуу муноздо корунот.(Уйку менен кулкудо ар жок).