Өзгөн району Ж.Абжапаров мектеби Калдарова Аксана

Автор: -деп, балдардан мурда озунуп, кыркынчыларга кабар салды. Кино жумуштан кийин башатлды.

Кино согуш жонундо экен

Жээнгул:-Жетет, безерман, керели-кечке дикилдейсин, отур жаныма.

-Кудай сакта,э, кудурет, бул эмнеси, Кудай сактайгор

Жээнгул:-Тигине сенин атаң

Авалбек:- Апа, менин атам ушубу?

-Жээнгүл:-тынч отур . Алаксытпа!

Авалбек:-Менин атам дебедиңби өзүң

Жээнгүл:- Иий ошол.Жөнотурчу деги, кишилер урушат!

Автор : -Кино аппарат токтоду, согуш да үзүлдү. Бул бир бөлүктүн аягы эле.

Авалбек:- Балдар, менин атамдын өлгөнүн көрдүңөрбү? Ал менин атам болчу! Кордүңөрбү, менин атам ...

Силер коргон жоксуңарбы, ошол менин атам болчу!

-Тек, антип айтпа, оозуңа таш!

-Ал эмнеси экен!

-Ал сенин атаң эмес. Эмне кыйкырасың? Тук да сенин атаң эмес, ал артист. Ишенбесең, тигиногу киночунун өзүнөн сура.

Авалбек:-Жок, ал менин атам болчу, менин атам!

-Кайсынысы эле сенин атаң? Айтчы , кайсынысы эле?

Авалбек:-Сен көргөн жоксуңбу? Менин атам гранатаны алып танкага минтип.Анан минтип жыгылбадыбы?

Отургандар дуу жарылып күлүп жиберишти

-Э, Жээнгул,-Эмне шал болуп отурасың? Карабайсыңбы тетиги балаңы!

Жээнгүл:-Жүр, баламжурогой. Ошол сенин атаң

Ушинтип алар , алар кинону да акырына чейин коргон жок. Алар үйлөрүнө бара жатышты. Энеси унчуккан жок, ал да унчукпады. Бул саатта энеси эмне ойлоп баражатканын бала билбеди. Тек кана коргон атасын эсинен чыгара алба й кичинекей муштумдарын кекене туйуп, жанында бара жатты. Бүгүнтөн баштап,, ал ата жолуна түшкөн билелек эле, атадан калган жалгыз туяк экенин билелек эле.

Ч. Айтматовдун “Бетме-бет” повестинен үзунду.

Автордун созу: (башында)

Согуш арааны журуп турган кез. Канчалаган аталарыбыз, белдуу азаматтарыбыз кан куйгон согушта шейит болуп жатышты. Мына ошол каргашалуу жексур согуш ушунда бир айылга, андагы бир уй-булого да булук тушурду.

Ушундай согуштун апааттуу кундорундун биринде оз башын корголоп, Ысмайыл фронтон качып келди. Сейде ар туркун ойлорду ойлонуп, Ысмайылды аяп, андан айрылып, жетим жесир болуп калабызбы деп коркот. Байкуш Сейде согуштан качкан куйоосун жан адамга билгизбоого тырышат.

Катышуучулар: 9-класстын окуучулры

Сейде-Мунара

Бексаат энеси-Аймолтур

Мырзакул-Даниель

НКВД-Бурулай

Курман- таттуубек

Автор-Нуриза

Кундордун биринде эртен менен Сейденикине почточу Курман чаап келди.

Башында каармандар сахнага чыгып , кайгылуу музыканын коштоосунда создорду айтышат.

1-окуучу: -СогушЖурт корбогон согуш журуп жатат!

2-окуучу: Заман мындай болорун ким билиптир

3-окуучу: Айланайындар, айыл-ичи ызы-чуу!

4-окуучу : Замана кандай болуп, заманда эмне болуп, согушка кеткендердин бардыгы кайра кайтып келээр бекен.

5-окуучу: «Герман, Фашист, повестка» деген эл угуп коро элек создор чыкты.

6-окуучу : Тебеейлерин козго баса кийген эркектер топ-тобу менен аскерге кетип жатышты

(Каармандар кирет, Автор чыгат. Автордун баяндоосу менен согуш мезгилиндеги абал суроттолуп, окуя боюнча алгачкы кабар берилет. Узунду аткарылат. Согуштан качкан Ысмайылдын аялы сейдени НКВД чакырып , тергоого алган учуру чагылдырылат)

Каармандардын создору:

Курман-Таттуубек:

-Сейде, райондон интуу келип, сени кенсеге тез келсин деп чакырып жатат. Тур жоно!

Сейде- Мунара:: (НКВДга келген учуру)

-отурунуз

-Бизге ушундай маалымат келди. Ысмайыл фронтко кетип баражатканда беш атары менен эшелондон тушуп калып, качып кетенин айтышыт.

Кайда, азыр куйонуз?

-Билбейм мен эчтеке билбейм!

-Сиз антпениз ,аяш, ал баарибир качып эч жакка кутула албайт,акыры колго тушот. Андан коро куйонузго, озунузго жакшылык кааласаныз ачыгын айтыныз, оз эрки менен ачыкка чыксын…сиз ушул жагынан жардам бериниз.

-Билбейм, мен эчтеке билбейм!-аскерге алып кеткен озунор, качкан койгонун эчтекесин билбейм.

-мындай дегениниз болбойт! Сиз айтпасаныз да, ал баарибир колго тушот. Барабериниз!