Өзгөн району Ж.Абжапаров мектеби Калдарова Аксана

Сейде менен Мырзакул:

Мырзакул: Айттынбы!!

-Сейде: Эмнени айтмак элем! Мен эчтеке билбейм!

-Мырзакул:коош , ошондой де!

-Адамдын кандай экендиги мына ушундай жамандыкта билинет экен да! Айтпай сен аны каяка алып барат элен? Намыс деген барбы? Доолоттун уругунан таркаган эркек тана бирибиз да калбай жонодук, жамандыкта да, жашылыкта да кудай элдин катарынан калтырбасын. Ушуну сен тушуносунбу, айтчы тушуносунбу? Кеч боло электе, Ысмайылды ачыкка чыгар, барсын ал дагы эл барган жерге!

-Тушунгондо эмне? Качса катып кеткен чыгаар, ага эмнемынча тарланасын? Жолунду кыя откон жок элек го, же элдин баарын эле озундой майып болуп келсин дейсинби?

-Мырзакул : Мен , Ысмайылдан… ж-жамандыгымдан.. Ушинтип келген экем да.

(жолдо кетип баратып, ызасына булугуп, ыйламсырап, ичинен суйлойт)

-эне,Мырзакул мени урду! Айланайын эне, Мырзакул мени урду!

(энесинин тизесин кучвктап ыйлайт).

Кайненеси Бексаат-Аймолтур

-Айланайын, секетин кетейин балам, жаным курман сага ……Ишенгенибиз эле с енсин! Тирегибиз да, медерибиз да сенсин….Бардыгын билип, бардыгын коруп отурам. Тиги дуйно, бул дуйнодо да ыраазымын…..Ушул жолку кордукту да ачуу чайнап которуп кой эми, кантели..

Мырзакулга болсо, арбак-кудай бардыр, туп атабызды унутуп,туугандыктан кечкен экен да..

Окуяны аткарып буткондон кийин каармандар сахнага чыгып, автордун ыры менен жыйынтыкталат.

Жергебизде тынчтык орноп, ылайым,

Кызыл туубуз бийик болсун ар дайым!

Энелер да, аталар да ар убак,

Санаа чегип,тартышпасын убайым.

Кыргыз жашап турганда, жер устундо адамзат акыл- эси жашап турганда

(хор: Чынгыз Айтматов деген ысым туболукко жашай берет!)

Урматтуу коноктор кийнки кезекти Ч. Айтматовдун бизге айткан насааты башкача айтканда керез созуно берели.

Чыңгыз аганын аманаты.

Алып баруучу: Мына урматтуу замандаштар, биз сиздер менен бүгүн ушул ааламга даңкы кеткен улуу инсанды эскерип, таазим этип турабыз! Ушул улуу атабыз өмурунун акыркы минуталарында кыргыз эли учун күйүп-жанып кам көрүп, кандай кеңешин калтырып, кандай аманат калтырды экен?! Анда эмесе, баарыбыз күбө бололу. Кыргызмын деп жүрөгү согуп, кыргызмын деп төрөлгөн ар бир кыргыз бул Чыңгыз атабыздын аманатына көңул бөлөр.

Бурулай: - Чыңгыз ага! Сен бизге Ала-Тоодой тирек элең, Элим деп согуп турган жүрөк элең

Көрсөтүп бут дүйнөгө булгап турган

Сыймыктуу колубузда желек элең

Кыргыздын маңдайына конгон куттай

Кылымда бир жаралган берен элең

Шам болуп караңгыда жол көргөзөр

Өзгөчө бул кундөрдө керек элең

Бул кундө бар болгондо арабызда

Калкына кандай кеңеш берер элең?

Назмике:

1. Акыр мен да талыдыбы канатым,

Ала-Тоонун алкымында жатамын

Аяп турам, кыйбай турам баарыңды Адамдарга аманатым айтамын!

2 . Оо адамдар, Жерге этият болгула

Жабыкпасын , элге этият болгула.

Жакшылыкка дайым даяр болгула

Бир-бириңе өтө аяр болгула.

3. .Адам болуу кандай ыйык, улуу парз

Жүрөгүңдө дайым Адам болгула!

Ансыз дагы аз элбиз аягыла,

Жаатташып бөлүнүүнү жойгула!

4. Бир адашса кайра ордуна келбеген

Адамдарды жаман жолдон сактасын

Аео сезим жоголбосун дилиңден

Боорукердик журөктөрдө жашасын!

5. Кыргыз калкым, атыңарды сактагын

Касиеттүү затыңарды сактагын