Манастын ар-намыстуулугу

             Эпостун сюжеттик окуяларына тигил а отурганда ошол окуялардан Манастын бут турушу менен ар-намыстын ,болгондо да озунун жеке ар-намысынын гана эмес,жалпы квргыздын ,улуттук ар-намыстын адамы экени корунот.Озунун атуулдук ар-намысы жана элдин ар-намысы ,мамлекеттин ар-намысы -Манас учун ыйык.Маселен,Кокотойдун ашында Нескара ,Жолой,Конурбай баш болгон калмак- кытайлардын калдайлары Мааникер кулугунорду бергиле,болбосо чаап кетебиз деп кыргыздарды жоолоп,коркутуп турганда ,капыстан Таластан кырк чоросу менен куркуроп ашка келген шер Манас эзелки жоонун улкондорунун мандайына ат ойнотуп тура калып,"оозунан тутун буркурап, козунон жалын шыркырап "минтип айтат:

Ордошко жатар чагым жок,

Олумдон аяр жаным жок,

Кайран и жаным барында ,

Кытайга тартар малым жок,

Мааникер берер чагым жок.

Ардактап ашка чакырдым,

Абийирин менен этин же.

Алуучу калмак сен эмес,

Алдырчу кыргыз мен эмес.

Чабуучу кытай сен эмес,

Чаптырчу кыргыз мен эмес!