Մառախուղ և ամպեր

Մթնոլորոտի խոնավությունը

Մթնոլորտում ջուրն առաջանում է Երկրի մակերևույթի տարբեր մասերից կատարվող գոլորշացման շնորհիվ:

Գոլորշացումը  տեղի է ունենում

• ջրային ավազաններից (օվկիանոս, ծով, գետ, լիճ և այլն)
• հողից,
• բույսերից 

Այս պրոցեսն ընթանում է միշտ, բայց տարբեր չափով: Որքան տվյալ մակերևույթը շատ է տաքանում արեգակից, այնքան գոլորշացումը մեծ է:

Այսպիսով՝ ջերմաստիճանը բարձրանալիս շատանում են օդում գտնվող ջրային գոլորշիների չափը: Սակայն այդ քանակր չի կարող անսահման մեծանալ: Յուրաքանչյուր ջերմաստիճանում գոյություն ունի գոլորշիների առավելագույն չափ:

Մառախուղն առաջանում է ուշ երեկոյան կամ վաղ առավոտյան, երբ օդի ջերմաստիճանր կտրուկ նվազում է, ջրային գոլորշիները սառչելով, այլևս չեն կարողանում բարձրանալ և կուտակվում են երկրամերձ շերտում:

Երբ  գոլորշիների քանակը տվյալ ջերմաստիճանում հասնում են առավելագույնի և այլևս չի մեծանում,  այն համարում են  հագեցած : Օդր գոլորշիներով հագենալուց հետո առաջանում են տեղումներ:

Ջրային գոլորշիներ պարունակող օդն անվանում են  խոնավ : Օդը բնութագրում են բացարձակ և հարաբերական խոնավություններով։

Հարաբերական խոնավությունր չափում են խոնավաչափով:

Ամպերր տարբերակում են ըստ իրենց արտաքին տեսքի և բարձրության: Կան ամպերի տասնյակ տեսակներ, սակայն առանձնացնում են երեք հիմնական խումբ՝

  կույտավոր  (առաջացնում են տեղատարափ անձրև ու կարկուտ)

շերտավոր  (առաջացնում են մանրամաղ անձրև կամ ձյուն) 

փետրավոր (տեղումներ չեն առաջացնում)