Сочинение. "Аш гесеклер аякъ тюпге тюшмесин".

Сочинение.

Аш гесеклер аякъ тюпге тюшмесин.

Аш деген сёз , бек сыйлы сёз. Алдынгы заманлардан берли бары да халкъ ашлыкъгъа абур, сый эте эди. Ашны барлыгъындан халкъ сююнюп йырлар, сарынлар йырлай ва шиърулар къура эдилер. Тек ону ёкълугъуна да бек къыйнала эдилер.

Тезден берли уллулар яшларына ашны абурлама ва аявлама уьйрете эди . Шо саялы да гелеген яхшы къонакъланы да аш да, туз да булан къаршылай эдилер. Ашлыкъ бизин байлыгъыбыз. Ону абурлама ва сыйлама тарыкъ.

Нече де арив бола ашама олтургъанда столунгну уьстюнде исси, йымышакъ экмек болса. Эгер столда аш болмаса, бир зат етишмейген йимик бола. Неге тюгюл аш – байлыкъ ва барлыкъ. Кёп халкъ илиякълы ва абурлу сёзлер айта ашны гьакъындан. Нече де кёп бар айтывлар ва аталар сёзлер ашлыкъны эсгереген.

«Ашлыкъ - бары да затны башы» деген айтывну биз гиччи заманыбыздан берли эшитгенбиз. Ашлыкъгъа абур этмеге бизин аналарыбыз гиччи заманыбыздан берли уьйрете. Эгер ерге , жабаргъа , аякъ тюпге аш гесек тюшюп къалса , ону гётерип алмагъа гёрсетиле. Гьеч гиччи гесек ашны да ташлап къоймагъа ярамас. Шо саялы да бизин гиччи замандан берли ашны ташлама гюнагь бола деп уьйрете эди. Алдынгы заманларда ашлыкъны оьсдюрмеге авлакъда ишлейген адамлар бек кёп къыйын загьмат тёге болгъан . Олар бары да ишни къоллары булан эте болгъан. Гьали хыйлы рагьатлыкъ болгъан . Кёбюсю ишлени машинлер, комбайнерлер этелер.

Аш ожакъны берекети. Ону бир заманда да абурсуз этме ярамас. Тилей гелген ач адамгъа ашны къызгъанмай берме тарыкъ. Ону садагъа этген чакъы, ожакъны берекети де болур. Аш бизин яшавубуз. Ол бизин Ватанны байлыгъы.