Ածականը որպես խոսքի մաս

Ածական անուն կամ ածական են կոչվում առարկայի հատկություն կամ վերաբերություն ցույց տվող բառերը: Ածականները պատասխանում են ինչպիսի՞, որպիսի՞, ո՞ր հարցերին:Ածականը չթեքվող խոսքի մաս է, այսինքն՝ դրանք չեն հոլովվում, հոդ չեն ստանում: Միայն եթե ածականը հանդես գա գոյականաբար, կարող է հոլովվել և հոդ ստանալ:Նախադասության մեջ ածականները հանդես են գալիս որպես գոյականական կամ բայական անդամի լրացում:

Օրինակ՝ Երգի մեղմ հնչյունները գերել էին նրա սիրտը:

Ամբողջ երեկոյի ընթացքում մի մարդ մեղմ երգում էր:

Ածականները լինում են երկու տեսակ՝ որակական և հարաբերական:

Որակական ածականները ցույց են տալիս առարկայի որակական հատկանիշ, այսինքն՝ այնպիսի հատկանիշ, որը բնորոշ է տվյալ առարկային՝ անկախ ուրիշ առարկաներից:

Օրինակ՝ բարձր խոսել, ուրախ երգել, կարկաչուն առվակ:

Հարաբերական ածականները ցույց են տալիս առարկայի հատկանիշը մի այլ հատկանիշի հարաբերությամբ, այսինքն՝ արտահայտում են առարկայի կապը, հարաբերությունը այլ առարկաների հետ:

Օրինակ՝ փայտե դուռ, դաշտային ծաղիկ, հայրական տուն, մայրական սեր, մետաքսե թաշկինակ և այլն: