Бирик Кыргыз

Улут белек уңгусу билинбеген,

Уруу белек уюгу бириндеген.

Уюткусу жок беле жети атаңдын,

Улуулугун боюна сиңирбеген.

Бөркү баштан түшпөгөн бийик Кыргыз,

Көркү шамдай жаркыган билик Кыргыз.

Бөлүнгөндө бүлүнөт бүтүндүгүң,

Бөлөктөргө жем болбой бирик Кыргыз!

Тегиң жаман болчубу тентип кеткен,

Тексиздердин артынан ээрчип кеткен.

Мезгилдери болгонбу бабалардын,

Мекенинин бир бурчун кемтип кеткен.

Сайдын ташын сатпаган тирик Кыргыз,

Салтын бийик сактаган жигит Кыргыз.

Сан миң жылды карыткан тарыхың бар,

Сай-сайларга бөлүнбөй бирик Кыргыз!

Наадан белең тегиңдин дилин бузган,

Найнык белең элиңдин тилин бузган.

Ырксыз белек ырысы ыдыраган,

Ынтымактуу журтуңдун жигин бузган.

Намысыңды, наркыңды билип Кыргыз,

Нагыз улуу дүйнөңө кирип Кыргыз.

Кокту-колот жериңди койо туруп,

Кол башында муштумдай бирик Кыргыз!

Эл ичинен эрлери качкан жаман,

Жең ичинен жерлерин саткан жаман.

Күлкүсүнөн күйүтү арбын болуп,

Күндүз күнү кызарып баткан жаман.

Кайра башкы каныңа сиңип Кыргыз,

Кастарыңды башкага тигип Кыргыз.

Кайырчыдай жер кезип жүрө бербей,

Кадырыңды кетирбей бирик Кыргыз!

Садага чаап салтыңды кечкен болбойт,

Келечектин кендирин кескен болбойт.

Ыйман, абийир, арыңды сыйрып салып,

Ырыскыңды ыгы жок тепкен болбойт.

Бууданыңды кайрадан минип Кыргыз,

Бүт милдетти моюнуңа илип Кыргыз.

Башкаларга кол сунуп жалдырабай,

Байрагыңдын түбүнө бирик Кыргыз!

Жер карабай желкени түздөгүлө,

Биримдиктин билегин күчтөгүлө.

Тагдырыңды өзүңдүн колуңа алып,

Тыштан келген жардамды күтпөгүлө.

Турпагыңа белгиңди чийип Кыргыз,

Тууңду көтөр ар дайым бийик Кыргыз.

Түркөйлөргө чөгөлөп тизе бүкпөй,

Түндүгүңдүн алдына бирик Кыргыз!

Мирлан САМЫЙКОЖО.

Акын, КР, Бишкек шаары. 27.08.2017-жыл.