Դպրոց , դասե՜ր, դասե՜ր. #ՄեկԲաժակՋուր

Դպրոց, դասե՜ր, դասե՜ր.

#ՄեկԲաժակՋուր

Դասախոսը դասն սկսեց` ջրով լի բաժակը բարձր պահած:

Նա ձեռքն այնպես պահեց, որ բոլորը տեսնեն, ապա հարցրեց.

-Ձեր կարծիքով, որքա՞ն է կշռում այս բաժակը:

-50 գրամ. 100 գրամ..125 գրամ.,-պատասխանեցին ուսանողները:

-Լավ, ճշգրիտ չենք իմանա, մինչև որ չկշռենք,- ասաց դասախոսը: -Բայց իմ հարցը հետևյալն է. Ի՞նչ կլինի, եթե ես մի քանի րոպե այսպես պահեմ այս բաժակը:

-Ոչ մի բան,- պատասխանեցին ուսանողները:

-Շատ բարի, իսկ ի՞նչ կլինի, եթե մեկ ժամ այսպես պահեմ, - հարցրեց դասախոսը:

-Ձեր թևը կսկսի ցավել, - ասաց ուսանողներից մեկը:

-Ճիշտ եք, իսկ ի՞նչ կլինի, եթե ես այսպես պահեմ մեկ ամբողջ օր:

-Ձեր թևը կընդարմանա, գուցե նույնիսկ թևի մկանները լարումից վնասվեն, - պատասխանեցին նրան:

-Արդյունքում ստիպված կլինենք ձեզ հիվանդանոց տեղափոխել, - փորձեց կատակել մեկ այլ ուսանող:

-Շատ լավ: Բայց այս ողջ ընթացքում բաժակի քաշը փոխվե՞ց, թե՞ ոչ,- շարունակեց դասախոսը:

-Ոչ:

-Այդ դեպքում ի՞նչ պետք է անեմ, որ թևս չցավի, և մկաններս չլարվեն ու վնասվեն:

Ուսանողներն արդեն շփոթվում էին:

-Բաժակը վար դրեք,- ասաց նրանցից մեկը:

-Ճիշտ եք,- համաձայնեց դասախոսը,- կյանքի խնդիրներն էլ են այդպիսին:

Երբ դրանք պահում ես մտքում մի քանի րոպե, թվում է, թե նորմալ է: Երբ մի քիչ ավելի ես մտածում դրանց մասին, սկսում են ցավ պատճառել: Իսկ երբ դրանք ավելի երկար ես պահում մտքում, քեզ անդամալույծ են դարձնում, և դու այլևս անպիտան ես որևէ գործի համար: Կարևոր է մտածել կյանքիդ մարտահրավերների (խնդիրների) մասին, բայց

ԱՎԵԼԻ ԿԱՐԵՎՈՐ է «դրանք վար դնել» ամեն օրվա վերջում` նախքան քուն մտնելը:

Դրա շնորհիվ դու այլևս լարված չես լինի, և ամեն օր կարթնանաս թարմ և ուժեղ` պատրաստ` ընդունելու ամեն մարտահրավեր և դիմակայելու ամեն փորձության:

Այսպիսով, աշխատասենյակից հեռանալուց առաջ մի՛ մոռացիր

ՎԱՐ ԴՆԵԼ ԲԱԺԱԿՆ ԱՅՍՕՐ

#ՀեղինակըԵսՉեմ