Менің атадан жолым болды. Ал сенің ше?

Ата, сен не деп сыбырлап жатырсың? – деп сұрадым мен, себебі атам ұйықтар алдында өз –өзімен бірнәрселерді күбірлеп жатыр екен.

–Санамды жүрегіме тапсырып жатырмын,балам. –деп жауап берді.

Мен таңқалдым:

–Ол не деген?

Дана атам былай деді:

– Мені сатып кеткен көршіммен жанжалдасқым келмейді,алайда не істерімді білмеймін.Содан да санамды Жүрегіме тапсырып ұйықтайын, таңертең Жүрек бір жауабын білдірер. –Жүрек қайдан білсін,ата?

Жүрек бәрін біледі,балам, мен онан өмір бойы үйреніп келемін. Саған да айтар ақылым сол: егер бірнәрсеге көңілің толмаса, санаңды Жүрекке тапсыр, ал ертеңгісін жауаптың өзі саған ашылар.Тек оны сеніммен жаса. Мен тоғыз жасымда,атам маған солай деген. Мен де әрбір ұйықтар сәтте санамды жүрегіме тапсырып,өз педагогикалық өнерімде көптеген нәрсені ұғындым. Менің атадан жолым болды. Ал сенің ше?