Одағай Көңіл-күй Шақыру Жекіру -Па, шіркін -Шіркін-ай, ауа қалай таза еді, адам тоярлық емес екен! – дедім мен. -Туу, бауырын сағынып қалыпты ғой! – деп елжіреді шешесі. 314-жаттығу. Әй - шақыру, назар аударту, бері қарату мәнінде жұмсалған. Ә - таңырқау мәнінде. Ойпырым-ай – таңырқау. Ойбай – шошыну. Апыр-ай – таңырқау. -Е-е-е – күдік тудыру. -Қап - өкіну. -Уа, пәлі! – жақтырмау, қоштау. Берілген одағайларды қатыстырып сөйлем ойлап жаз. Алақай, бәрекелді, әй, уһ, құрау-құрау, шөре-шөре, пай-пай! Мәссаған! Ә! Сурет бойынша әтін құрау. Табиғат көрінісі. Жайлау. Кешкі ауыл. Берілген үзінділерден одағайларды тауып, мағынасына қарай ажырату. а) Ех, шіркін, дүние-ай, десеңші! «Әке» деген сөзді айтқанда, жүрегім қарсы айырыла жаздайды –ау. Қандай жақын, қандай ыстық. ә) Япыр-ай, енді мені шақырып қалмаса игі еді. Жазған басым кеше осы өлеңді бір жапырақ қағазға көшіріп, болысқа ала кетсем ғой, ерігіп демалып отырғанда тез-тез жаттап алам. б) –ай-ау, айт! Айт!.. Үйде күшігім, кә-кә! Айт, айт! -Сатай қойшы. Бізге қарай жүгіріп пәле қылар. -Немене қорқасың ба? -Өй-п, неменесіне қорқасың? -Бәлі, өзіміз талай рет көргенбіз, - деп Сатай өтірікті де соғып жібергенін аңғармай қалды. |