Будзь цвёрды

Ты не гніся, брат, ніколі

Траўкаю пахілай,

Сам пружыны своёй долі

Выкуй ўласнай сілай!

Бо хоць кажуць, што з уклону

Не баліць галоўка,

- Не зважай: з ярма-прыгону

Выйшла гэта слоўка.

Не прасі, не спадзявайся

Ты на дапамогу,

Сам з нягодамі змагайся,

Сам прабі дарогу!

Хоць памогуць табе людзі

Адшукаць дарогі,

А саб'ешся, зноў ты будзеш

Абіваць парогі.

Не лісціся к сільным, дружа,

Зеллейкам-бярозкай,

Бо не выйдзеш век з-пад гужа,

Страціш вобраз боскі,

І ў людзей ты гонар страціш -

І цябе зракуцца:

Лепш змагацца вольным, браце,

Чым цярпець ды гнуцца.

Верш Якуба Коласа 1912 г