Гузаль Ситдыкова. переводы

А.С. Пушкин Унылая пора! Очей очарованье! Приятна мне твоя прощальная краса — Люблю я пышное природы увяданье, В багрец и в золото одетые леса, В их сенях ветра шум и свежее дыханье, И мглой волнистою покрыты небеса, И редкий солнца луч, и первые морозы, И отдаленные седой зимы угрозы. * * * Моңһоу мәлдәр!Күҙҙән күҙегерлек! Балҡыш һүнер көндәр етеп бара - Бөркәнсеккә - алтын, ҡомас ерлек, Ғашиҡ булмай көҙгә юҡтыр сара. Елдәр уйнап, һалҡын тынын бөрккәс, Монар ала күкте килке-килке, Һүрәнәйә ҡояш, ағаста - бәҫ, Уҫал янап ҡуя ҡышҡы ипкен