І.Муравейка "Настаўніца"

За пасляваенныя гады пятнаццаць настаўнікац школ Любанскага раёна ўдастоены высокага звання заслужанага работніка адукацыі Беларусі. Гэты верш -пра іх і для іх.

Даўно ўжо спяць дзеці і ў сне завіхаюцца:

Хто - поле арэ, хто - трымае штурвал.

Схілілася нізка над сшыткам настаўніца,

Гадзіннік схавала, каб не турбаваў.

Праходяць прад ёю цікаўныя, жвавыя

Яе выхаванцы. Што ім пажадаць?

Чакае наперадзе добрая слава іх,

Але не адну вышыню трэба ўзяць.

А можа сустрэнуцца з бурамі, ліўнямі.

Няхай не спыняюцца. Трэба ісці.

Настаўніца ў сшытках памылкі іх выправіць,

Каб меней памылак рабілі ў жыцці.

Статуя "Учительница первая моя" около БГПУ им. М.Танка