Куточак Беларусi

Куточак Беларусi, маленькая Радзiма,

Дзе з самага дзяцiнства ўсё мiла сэрцу так.

Схiлiушыся, рабiна абудзiць успамiны

З вярбой, што ля калiткi, пад родны клiча дах.

У зямлi бацькоускай гэтай я чэрпаю вытокi

Святой вадой крынiчнай, што сiлы надае.

Блiжэй быць немагчыма, бо тут мая Радзiма.

Яна жыццё дала мне, каб жыць дзеля яе.

На ўскай палёў духмяных, у вёсцы невялiчкай

Душа адпачывае ў водары садоў.

Калi iдзеш па сцежцы да дзедавай крынiчкi

У нiзiначку, да рэчкi, з высокiх берагоў…

У зямлi бацькоускай гэтай я чэрпаю вытокi

Святой вадой крынiчнай, што сiлы надае.

Блiжэй быць немагчыма, бо тут мая Радзiма.

Яна жыццё дала мне, каб жыць дзеля яе.

Каб ты заўжды квiтнела, я ўсё зрабiцi мушу –

Каб прыгажосцi гэтай дзiвiўся цэлы свет!

З павагай, ды пяшчотай, што захлынаюсь душу

Я ў сэрцы назаўсёды твой захаваю след.

Аўтар: Быкава Юлія