Мугалимдик- бул ыйык вазыйпа.

Мугалимдик -бул чоң жоопкерчилик, өтө чыдамкай адамга бериле турган,ошол адамдын көздөгөн ыйык милдети.Мугалимдик- башкалардын балдары үчүн,алардын келечеги үчүн санаа тарта билүү,алардын жоопкерчилигин ала билүү,башкалар учун өз убактыңды аябоо,чыдамкайлык менен мээрим,бардык асыл сапаттар камтылган ыйык милдет.Мугалимдик-бул башкалар үчүн курмандыкка баруу.Кудай дейбизби,жогорку күчтөр дейбизби,ар бир эле адамга мугалимдик сапатты бере бербейт.Аны турмуш өзү деле көргөзүп жатпайбы.Бул жагынан алганда,мугалимдик бул жогортодон берилген.Аны күчтүүлөр гана көтөрө алышат.Бирок замандын өзгөрүшү менен аны айлыгы аз,модалуу эмес,перспективасы жок жумушкатары санагандар четтен чыгып калды.Бирок,бул убактылуу эле,деп ишенимдуу эле айта алам.Акыл-эстуу коом акыры барып мугалимдик кесипке да,мугалимге да жоопкерчиликтуу карап калат.Өнүккөн өлкөлөрдүн тажрыйбасы да ушундай.Жогоруда айтып өткөндөй мамлекетке чек арадагы аскер кандай керек болсо,мугалим да коомго ошондой эле керек.Бул жагынан алганда,мугалимдик кесипти теңсинбегендер терең жанылышат.Акыр аягында биз кийинки муундун кандай болушу мугалимден көз каранды экенин түшүнүшүбүз кажет.Мугалимдик кесип коомчулук тарабынан баркталбаган,көйгөйү чачтан көп барксыз кесип катары карасак,анда билимсиз муунду кабыл алууга даяр бололу.Ооба,мугалимди барктай албаган коом,бул келечегине шылдын менен караган коом деп кабыл алышыбыз керек.