Алтын бешик

"Ар ким туулган жери -Мисир" деп коет элибиз.Ал ырыс,катмар-катмар тоо болобу, ак кар,кок муз каптаган тундук,аптабында жан чыдагыс туштук болобу,туулган жерин эс ким,эч качан жерибейт.Киндик каны тамп,кокурок которгон, туулуп -оскон жерден артык дуйнодо эмне бар!

Кыргызда жаны торолгон балдарды бешикке болошот.Жаш наристенин алгачкы уйу-анын бешиги эмеспи.

Кыргыздар байыртадан ак батанын кучу ото зор деп туюнушкан,анын кубаты эч нерсе менен эсептелбейт дешкен.Ошондуктан,улуулардан бата албаган кыргыз баласы болбойт.Ал бата,тилек менен осуп чоноет.Тушоосу кесилгенде да ата-энеси улуулардын,копчулуктун батасын алат.

Кыргыздар учун наристенин жарык дуйного келиши-чон майрам,ар бир уйдун чексиз кубанычы.Ата-эне азан чакырып,баланын атын койдургандан кийин кырк кун откон сон,баланын бешик тою откорулот.

Наристенин бешик тоюна колдо бар малы союлат.Адатта,таята-таенеси бешик жасатып,тошончу-орунчусун даярдап барышат.

Бешикке баланы жаткырганда арчанын тутуну менен аласташат.Ырымдашкан байбичелер эки тарабына отурушуп,наристени бешикке жаткырышат."Бешик апа,бек карма,Умай эне,уйку бер"-дешип баланы танып болошот.Баталарын беришет."Алдей-алдей,ак бобок.Ак бешикке жат, бобок." деп эненин алгачкы ыры айтылып,бешик терметилет.