Алыкул Осмонов ырлары

ӨМҮРГӨ

Шамал айдап көлдүн киргил көбүгүн,
Кашка суудай мөлт дей түшкөн өмүрүм,
Жыл айланып, өткөн сайын жаштык күн
Улам сулуу, улам ысык көрүндүң.

Мива бактай жемишимен күбүлбөй
Өстүм дуулап, эртеңкимен түңүлбөй,
Ай балалык, асыл нерсе экен го
Учкан куунун канатынын күчүндөй.

Кеттим алыс, кеңдигимен кемибей,
Кери тарткан кербестикке жеңилбей,
Ай балалык, жыргал нерсе экен го
Карлыгачтын канатынын желиндей.

Жарым саат, кабак чытып кайгырбай,
Арамдыкка абийиримди алдырбай,
Өмүр деген - сергек нерсе экен го
Жаздын күнү тып-тып тамган жамгырдай.

Күлдүм ачык, бир да жерди карабай,
Досторума кылдай кастык санабай,
Өмүр деген - дайым жапжаш нерсе экен
Улам жаңы жаратылган баладай.

Билсин бизди, жаш муундар мактасын,
Эскиртпесин эстеринде сактасын,
Алдыбызда өмүр турат түгөнгүс
Артыбызда өлбөй турган эл калсын.
20/XI 1946, Чолпон-Ата.

Отуз жаш
Ырас, өмүр кандай кыска, кандай аз…
Тагдыр ошол, өлчөмүнөн көп кылбас.
Бирок чиркин аздыгына мейли эле,
Анын октой тездигине катат баш.
Кечээ гана тиги кырда жок эле,
Кайдан чыкты боз ат минген отуз жаш?

Токточу өмүр, токточу өмүр, токтой тур!
Көзүң чуңкур, өңүң кансыз, сары сур.
Тил албассың, жоголо бер, кете бер,
Сенден күчтүү, сенден өжөр бул учур.
Он беш жолу улам кайра туулуп,
Он беш жолу жашарбасам, карап тур!

Адамга

Адамды адам меймандап
сыйлайт экенсиң,
Жакын жолдош жорону
жыйнайт экенсиң.
Жакшы тилек ак ишти
кыйбайт экенсиң,
Жакшы коргон досуңду
кең дасторкон үстүндө
Ичкин муну жегин деп
Кыйнайт экенсиң.
Ошентсе да өмүргө
Сыйбайт экенсиң.
Кара жердин алдына
Бири-бирин жашырып
Ыйлайт экенсиң…

ОТУЗ ЖАШ

Ырас өмүр кандай кыска кандай аз...

Тагдыр ошол, өлчөмүнөн көп кылбас.

Бирок чиркин аздыгына мейли эле,

Анын октой тездигине катат баш.

Кечээ гана тиги кырда жок эле,

Кайдан чыкты боз ат минген отуз жаш?

Ал зымырайт, үстү-үстүнө камчылап,

Жетээр жери, түшөр үйү барчылап.

Эгер анын жетээр жери бар болсо,

Неге суудай тынбай агат адамзат?

Бүгүн дуулап, кечекимди ойлонбой,

Кечээ жыргап: эртеңиме кайдагы ой.

Мени алдаган жаштыгыма ишим жок,

Өлүм мени эркелетип койгондой?!

Ушунча күн, ушунча жыл арасы,

Жана гана, бая гана болгондой.

Шайтан көрдүм - долулугун карачы,

Байкуш жандын момундугун карачы,

Өлүм-өмүр аралыгы даңгырап,

Тазалыгын, сонундугун карачы!

Даяр орду, белен жайы бош турбай,

Анын мелт-калт толумдугун карачы!

Артык экен, кымбат экен жаштык кез